Wyrok WSA w Warszawie z dnia 17 marca 2010 r., sygn. IV SA/Wa 155/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Grzegorz Czerwiński, Sędziowie Sędzia WSA Agnieszka Góra-Błaszczykowska (spr.), Sędzia WSA Łukasz Krzycki, Protokolant Marek Lubasiński, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 marca 2010 r. sprawy ze skargi Z. w W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] listopada 2009 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia lokalizacji inwestycji celu publicznego 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku; 3. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. na rzecz skarżącego Z. w W. kwotę 740 (siedemset czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

IV SA/Wa 155/10

UZASADNIENIE

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W., decyzją z [...] listopada 2009 r., uchyliło decyzję Prezydenta W. z [...] września 2009 r. ustalającą warunki zabudowy i szczegółowe zasady zagospodarowania terenu oraz jego zabudowy dla inwestycji, polegającej na budowie parkingu wielopoziomowego wraz z dojazdami i infrastrukturą.

Na uzasadnienie decyzji wskazano, iż przepisy ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U, nr 80, poz. 775 ze zm. -zwanej dalej: u.p.z.p.), przewidują dwa rodzaje inwestycji, w zależności od ich celu i przeznaczenia: inwestycje celu publicznego, lokalizowane na podstawie planu miejscowego, a w przypadku jego braku- w drodze decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego, oraz inwestycje pozostałe. Tryby postępowania, poprzedzającego wydanie obu decyzji różnią się od siebie tak, że nie jest dopuszczalne stosowanie jednego z trybów w sytuacji, gdy z przepisów wynika obowiązek stosowania drugiego z nich. Zdaniem Kolegium, inwestycja, polegająca na budowie parkingu nie jest inwestycją celu publicznego w rozumieniu art.2 pkt 5 u.p.z.p., a zatem jej wydanie powinno poprzedzić wydanie decyzji o warunkach zabudowy, stosownie do art. 59 u.1 u.p.z.p. W niniejszej sprawie organ I instancji decyzji takiej nie wydał, zastępując ją bezpodstawnie decyzją ustalającą lokalizacje inwestycji celu publicznego, co zdaniem Kolegium skutkuje uchyleniem zaskarżonej decyzji i przekazaniem sprawy temu organowi do ponownego rozpoznania. Odnosząc się do zarzutu naruszenia art. 10 § 1 k.p.a. SKO stwierdziło, że jeżeli organ I instancji pominął w niniejszej sprawie współwłaścicieli lub współużytkowników nieruchomości gruntowych, sąsiadujących z terenem planowanej inwestycji budowlanej, uchybienie to powinno zostać sanowane w toku ponownego procedowania w sprawie. Ponadto Kolegium zauważyło, że organy właściwe w