Wyrok WSA w Krakowie z dnia 26 marca 2010 r., sygn. II SA/Kr 1561/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Małgorzata Brachel-Ziaja Sędziowie: Sędzia WSA Jacek Bursa Sędzia WSA Barbara Pasternak (spr.) Protokolant: Katarzyna Zbylut po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 marca 2010 r. sprawy ze skargi A. Sp. z o.o. w K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia 24 sierpnia 2009 r., nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji skargę oddala

Uzasadnienie

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...] decyzją z dnia 25 maja 2009r. znak: [...], wydaną na podstawie art. 61 ustawy z dnia 27 marca 2003r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 ze zm.), § 1-9 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003r. w sprawie sposobu ustalenia wymagań dotyczących nowej zabudowy i zagospodarowania terenu w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (Dz. U. Nr 164, poz. 1588) oraz art. 156 § 1 pkt 2 w związku art. 158 kpa, orzekło o stwierdzeniu nieważności decyzji Wójta Gminy M. z dnia [...] maja 2006r. nr [...] orzekającej o ustaleniu na wniosek Z. K. "[...]" sp. z o.o. warunków zabudowy dla inwestycji pod nazwą: budowa zespołu budynków mieszkalnych jednorodzinnych w zabudowie bliźniaczej lub szeregowej z garażami wbudowanymi wraz z infrastrukturą na działce nr "1" i "2" w miejscowości L..

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia przedstawiono przebieg postępowania, oraz wskazano, że decyzja z dnia [...] maja 2006r. wydana została z rażącym naruszeniem prawa, w szczególności art. 61 ust. 1 pkt 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym w związku z przepisem § 3 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003r. w sprawie sposobu ustalania wymagań dotyczących nowej zabudowy i zagospodarowania terenu w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. W ocenie składu orzekającego Kolegium, rażące naruszenie prawa polegało w sprawie zakończonej wyżej wskazaną decyzją na tym, że została ona wydana bez uprzedniego przeprowadzenia analizy architektoniczne -urbanistycznej (§ 3 rozporządzenia Ministra Infrastruktury), pod względem funkcji oraz cech zabudowy i zagospodarowania terenu w zakresie warunków, o których mowa w art. 61 ust. 1-5 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. W związku z powyższym nie było dopuszczalne przedkładanie jakiegokolwiek projektu decyzji o warunkach zabudowy, skoro nie znajdował on oparcia w przeprowadzonej analizie, a w rezultacie nie wiadomo, na jakiej podstawie ustalono poszczególne parametry. Ponadto wskazano, że nie jest dopuszczalne ustalenie warunków zabudowy w sytuacji, gdy teren nie posiada dostępu do drogi publicznej, na co wskazuje treść badanej decyzji, w której odstąpiono od wyznaczania linii zabudowy, z uwagi na to, że nieruchomość nie ma dostępu do drogi publicznej.