Wyrok WSA w Szczecinie z dnia 10 lutego 2010 r., sygn. II SA/Sz 1280/09

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Grzegorz Jankowski (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Barbara Gebel,, Sędzia WSA Marzena Iwankiewicz, Protokolant Małgorzata Płocharska-Małys, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 10 lutego 2010 r. sprawy ze skargi M. W. na orzeczenie Komendanta Policji z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie wydalenia ze służby oddala skargę.

Uzasadnienie

Orzeczeniem z dnia [...] r. Nr [...], wydanym na podstawie art. 133 ust. 1 i art. 135 j ust. 1 pkt 3 w związku z art. 134 pkt 6 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 2007 r., Nr 43, poz. 277 z późn. zm.), po dokonaniu analizy

i oceny całokształtu okoliczności i materiału dowodowego w postępowaniu dyscyplinarnym Komendant Powiatowy Policji w M. uznał winnym sierż. M. W., policjanta Zespołu Patrolowo Interwencyjnego Referatu Prewencji Komisariatu Policji w B., popełnienia zarzucanego mu czynu i na podstawie

art. 134 pkt 6 ustawy o Policji ukarał karą wydalenia ze służby w Policji.

Uzasadniając swoje rozstrzygnięcie organ pierwszej instancji podał, że zostało wszczęte postępowanie dyscyplinarne przeciwko sierż. M. W., obwinionemu o stawienie się w dniu [...] r. około godz. [...] w Komisariacie Policji w B. do pełnienia służby, wyznaczonej zgodnie z "Grafikiem Służby Referatu Prewencji KP w B.", będąc w stanie po użyciu alkoholu, czym naruszył dyscyplinę służbową w sposób określony w art. 132 ust. 3 pkt 6 ustawy o Policji.

Organ ustalił w toku prowadzonego postępowania wyjaśniającego, a następnie dyscyplinarnego, że policjant stawił się do służby przebrany w umundurowanie służbowe, podpisał listę obecności, a następnie udał się do szafy pancernej celem pobrania broni służbowej. W oparciu o zeznania świadków, czyli policjantów, którzy w tym czasie przebywali w pomieszczeniu dyżurnego t.j. mł. asp. S. R., mł. asp. A. S., post. P. S. organ stwierdził, że zachowanie M. W. wskazywało na to, że znajduje się pod wpływem alkoholu. Świadczyło o tym zachowanie, jak też woń alkoholu wydobywająca się z jego ust, nieskoordynowane ruchy, czerwona twarz i tzw. szkliste oczy. Ponadto policjant po to by ukryć woń alkoholu był nadmiernie wyperfumowany, co wynika z zeznania kolejnego świadka, t.j. P. S., który zeznał, że od skarżącego czuć było silną, wręcz nadmierną woń perfum.