Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 11 lutego 2010 r., sygn. IV SA/Po 742/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Maciej Dybowski Sędziowie NSA Ewa Makosz-Frymus WSA Ewa Kręcichwost-Durchowska (spr.) Protokolant sekr. sąd. Joanna Andrzejak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 lutego 2010 r. sprawy ze skargi M. P. na postanowienie W. Komendanta Wojewódzkiego Policji w P. z dnia [...] lipca 2009 r. nr [...] w przedmiocie zwrotu wniesionego oświadczenia majątkowego oddala skargę /-/ E. Kręcichwost - Durchowska /-/ M. Dybowski /-/ E. Makosz - Frymus

Uzasadnienie

M. P. złożył w Komendzie Powiatowej Policji w W. wniosek o wypłacenie równoważnika pieniężnego na remont lokalu mieszkalnego składając jednocześnie oświadczenie mieszkaniowe.

Postanowieniem z dnia [...] maja 2009 r. nr [...] Komendant Powiatowy Policji w W. zwrócił, na podstawie art. 66 § 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm. - dalej: Kpa), wniesione przez M. P. oświadczenie mieszkaniowe.

W uzasadnieniu organ stwierdził, że na podstawie § 9 ust. 2 pkt 1 w zw. z § 8 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 28 czerwca 2002 r. w sprawie wysokości i szczegółowych zasad przyznawania, odmowy przyznania, cofania i zwracania przez policjantów równoważnika pieniężnego za remont zajmowanego lokalu mieszkalnego (Dz. U. z 2002 r. Nr 100, poz. 919) posiadał kompetencję do przyznawania równoważnika za remont zajmowanego lokalu mieszkalnego. Dalej organ wskazał, iż rozporządzeniem Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 28 grudnia 2005 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wysokości i szczegółowych zasad przyznawania, odmowy przyznania, cofania i zwracania przez policjantów równoważnika pieniężnego za remont zajmowanego lokalu mieszkalnego (Dz. U. z 2005 r. Nr 266, poz. 2246), zmieniono rozporządzenie z dnia 28 czerwca 2002 r. i jednocześnie uchylono § 9 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia z dnia 28 czerwca 2002 r. dotyczący właściwości komendantów powiatowych Policji. Zdaniem Komendanta w obecnym stanie prawnym brak jest organu właściwego do rozpoznania wniosku M. P., a żaden przepis prawa nie nakazuje stosowania przepisów dotychczasowych do istniejących zdarzeń i stanów prawnych. Organ wskazał również, iż przepis art. 19 Kpa ustanawia ogólny obowiązek organu administracji publicznej przestrzegania swojej właściwości z urzędu, co oznacza powinność przestrzegania przepisów określających właściwość rzeczową i miejscową organu (art. 6 Kpa).