Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 16 lutego 2010 r., sygn. IV SA/Gl 546/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia NSA Tadeusz Michalik Sędziowie Sędzia NSA Adam Mikusiński Sędzia WSA Stanisław Nitecki (spr.) Protokolant st. sekr. sąd. Agnieszka Wita-Łyskawa po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 lutego 2010 r. sprawy ze skargi G. P. na decyzję Komendanta Wojewódzkiego Policji w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie funkcjonariuszy policji oddala skargę

Uzasadnienie

Komendant Miejski Policji w M. rozkazem personalnym nr [...] z dnia [...] wydanym na podstawie art. 41 ust. 1 pkt 1 i art. 43 ust. 1 w związku z art. 45 ust. 3 ustawy z 6 kwietnia 1990 r. o Policji ( Dz. U. z 2007 r. Nr 43, poz. 277 ze zm.) z dniem[...] . zwolnił ze służby w Policji G. P. W rozstrzygnięciu tym wskazano, że wyżej wymieniony uprawniony jest do świadczenia na podstawie art. 114 ust. 1 i ust. 2 ustawy o Policji oraz w terminie do dnia zwolnienia ze służby w Policji obowiązany jest do rozliczenia się z obowiązków służbowych. W uzasadnieniu rozstrzygnięcia wskazano, że [...] do organu wpłynęło orzeczenie nr [...] Wojewódzkiej Komisji Lekarskiej MSWiA w K. z dnia [...] oraz utrzymujące je w mocy orzeczenie Okręgowej Komisji Lekarskiej MSWiA w K. z dnia [...] orzekające o całkowitej niezdolności G. P. do służby w Policji. Wskazana okoliczność, zdaniem organu wyczerpuje znamiona zwolnienia ze służby określone art. 41 ust. 1 pkt 1 ustawy o Policji i z tego powodu [...] wszczęte zostało stosowne postępowanie. W dalszej części uzasadnienia organ pierwszej instancji przedstawił czynności procesowe i działania podjęte przez stronę oraz jego pełnomocnika w ramach tego postępowania. W trakcie tego postępowania w dniu [...] do organu wpłynął wniosek strony o skierowanie jej na komisję lekarską z uwagi na znaczną poprawę stanu zdrowia. W ocenie organu wskazany wniosek pozostaje bez wpływu na prawomocne orzeczenie lekarskie o całkowitej niezdolności do służby w Policji, ponieważ jego złożenie nie skutkuje jego anulowaniem. Wniosek taki uruchamia natomiast odrębne postępowanie przed placówkami medycznymi, natomiast pozostaje bez wpływu na toczące się postępowanie o zwolnienie ze służby. Pismem z dnia [...] organ pierwszej instancji poinformował pełnomocnika strony, iż nie znajduje podstaw do uwzględnienia złożonego wniosku. W dalszej części uzasadnienia organ pierwszej instancji przedstawił argumentację podnoszoną przez pełnomocnika strony, dotyczącą tego że orzeczenie, którym dysponuje organ nie może stanowić podstawy do zwolnienia ze służby, ponieważ w orzeczeniu takim winno znajdować się stwierdzenie "trwałej niezdolności do służby", natomiast orzeczenie o "całkowitej niezdolności do służby" takiej podstawy nie daje. Odnosząc się do tego zarzutu organ pierwszej instancji odwołał się do orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego i wskazał, że przywołane pojęcia traktowane są zamiennie i uznał, że orzeczenie Wojewódzkiej Komisji Lekarskiej MSWiA w K. z [...] spełnia przewidziane prawem wymogi. W dalszej części uzasadnienia organ administracji przybliżył zasady wydawania orzeczenia o całkowitej niezdolności do służby. Stwierdził on, że o treści orzeczenia komisji lekarskiej decyduje ocena stopnia i trwałości niezdolności do służby. W tym zakresie istotne znaczenie ma stopień naruszenia sprawności organizmu badanego i możliwość przywrócenia w drodze leczenia sprawności niezbędnej do dalszego pełnienia służby, jeżeli stwierdzone schorzenia jedynie zmniejszają sprawność fizyczną i psychiczną policjanta, ale rokują poprawę jego stanu zdrowia i odzyskanie zdolności do pełnienia służby na dotychczasowym albo innym stanowisku służbowym, to komisja podejmuje orzeczenie przewidziane w § 13 ust. 1 pkt 2 i 3 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z 9 lipca 1991 r. w sprawie właściwości i trybu postępowania komisji lekarskich podległych Ministrowi Spraw Wewnętrznych ( Dz. U. Nr 79, poz. 349 ze zm.) o trwałej lub czasowej niezdolności do służby na zajmowanym stanowisku. Jeżeli nie ma pozytywnych prognoz co do stanu zdrowia, gdyż stwierdzone u badanego schorzenia nie pozwalają w ogóle na pełnienie służby, to policjanta uznaje się za całkowicie niezdolnego do służby zgodnie z § 13 ust. 1 pkt 5 powyższego rozporządzenia. Całkowita niezdolność do służby dowodzi braku niezbędnej sprawności fizycznej i psychicznej oraz wyklucza w ogóle, a nie tylko okresowo możliwość pełnienia służby w danej formacji zbrojnej. W konsekwencji organ pierwszej instancji uznał, że stwierdzenie przez komisję lekarską całkowitej niezdolności do służby stanowi podstawę do rozwiązania z policjantem stosunku służbowego na podstawie art. 41 ust. 1 pkt 1 ustawy o Policji. Nadto wskazany organ podniósł, że zgodnie z art. 43 ust. 1 ustawy o Policji zwolnienie policjanta ze służby na podstawie art. 41 ust. 1 pkt 1 nie może nastąpić przed upływem 12 miesięcy od dnia zaprzestania służby z powodu choroby, chyba że policjant zgłosi pisemne wystąpienie ze służby. Powyższa przesłanka została spełniona, gdyż od dnia zaprzestania służby przez stronę upłynął okres 12 miesięcy.