Wyrok WSA w Warszawie z dnia 26 stycznia 2010 r., sygn. IV SA/Wa 1795/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Agnieszka Łąpieś-Rosińska, Sędziowie Sędzia WSA Tomasz Wykowski, Sędzia WSA Teresa Zyglewska (spr.), Protokolant Agnieszka Olszewska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 stycznia 2010 r. sprawy ze skargi S. S. na postanowienie Ministra Środowiska z dnia [...] sierpnia 2009 r. nr [...] w przedmiocie uzgodnienia projektu decyzji o warunkach zabudowy 1. uchyla zaskarżone postanowienie i utrzymane nim w mocy postanowienie Dyrektora [...] Parku Narodowego z dnia [...] lutego 2009 r. znak [...]; 2. stwierdza, że zaskarżone postanowienie nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku.

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia [...] sierpnia 2009 r. Minister Środowiska utrzymał w mocy postanowienie Dyrektora [...] Parku Narodowego z dnia [...] lutego 2009 r., którym odmówiono uzgodnienia projektu decyzji o warunkach zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie budynku mieszkalnego jednorodzinnego i budynku gospodarczego jako zabudowy zagrodowej na działce nr [...] we wsi K., gmina L.

Uzasadniając swoje rozstrzygnięcie Minister podniósł, iż działka, na której planowana jest inwestycja znajduje się na terenie [...] Parku Narodowego, a zatem zastosowanie znajduje art. 15 ust. 1 pkt ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz. U. Nr 92, poz. 880 ze zm.), w którym wskazano zakaz budowy i rozbudowy obiektów budowlanych i urządzeń technicznych, z wyjątkiem obiektów i urządzeń służących celom parku narodowego. Następnie organ przywołał art. 15 ust. 2 pkt 5 i art. 117 ust. 2 powołanej ustawy, wskazując na wyjątki w stosowaniu art. 15 ust. 1 tj. zakazu zabudowy. Na tle powołanych przepisów Minister sformułował pogląd, iż w przypadku przedmiotowej inwestycji czynnikiem mogącym wywoływać niekorzystne zmiany w środowisku przyrodniczym, w szczególności wpływającym na walory krajobrazowe Parku, jest budowa nowych obiektów, prowadzących do niekorzystnych z punktu widzenia ochrony krajobrazu, zmian w zagospodarowaniu przestrzennym. Będzie to zagęszczenie zabudowy, powodujące zmniejszenie powierzchni biologicznie czynnej oraz zaburzenie jednorodności dotychczasowego charakteru wsi K., która wraz ze wsią L. stanowią enklawę, wewnątrz parku, które ze względu na swe położenie oraz bardzo dobrze zachowany mozaikowy, rolniczy charakter wsi ulicowej, z rozproszoną zabudową zlokalizowaną wzdłuż głównej ulicy, zyskała status obszaru ochrony krajobrazowej. Działka, na której planowana jest inwestycja jest obecnie łąką pozbawioną jakiejkolwiek zabudowy, stanowiącą charakterystyczny składnik wiejskiego krajobrazu. Wypełnienie tej przestrzeni zabudową wprowadzi, zdaniem organu, dysharmonię w istniejącym i chronionym krajobrazie tego obszaru. Dodatkowo nadmierny rozwój zabudowy spowoduje wzrost negatywnych oddziaływań wynikających z zamieszkiwania na danym terenie ludności (hałas, wzrost natężenia ruchu, zanieczyszczenie środowiska. odpady), co będzie miało szkodliwe następstwa dla chronionej w Parku przyrody. Nadto otoczenie przedmiotowej działki to pola i łąki, z występującymi na przemian kępami drzew i krzewów, co umożliwia swobodne przemieszczanie się i żerowanie zwierząt zamieszkujących park. Realizacja inwestycji w drugiej linii zabudowy spowoduje zmniejszenie tej powierzchni i spotęguje działanie czynników, o których wyżej. Konieczne jest zatem zachowanie warunków rozwoju osadnictwa na tym terenie, zwłaszcza, iż jest on miejscem bytowania wielu gatunków ptaków objętych ochroną (Natura 2000 "Puszcza [...]").