Wyrok WSA w Warszawie z dnia 27 stycznia 2010 r., sygn. VI SA/Wa 1978/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Magdalena Maliszewska (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Magdalena Bosakirska Sędzia WSA Halina Emilia Święcicka Protokolant Eliza Mroczek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 stycznia 2010 r. sprawy ze skargi R. S. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] sierpnia 2009 r. nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego w K. z dnia [...] marca 2009 r.; 2. stwierdza, że uchylone decyzje nie podlegają wykonaniu; 3. zasądza od Głównego Inspektora Transportu Drogowego na rzecz skarżącego R. S. kwotę 1540 ( jeden tysiąc pięćset czterdzieści ) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] sierpnia 2009 r. Główny Inspektor Transportu Drogowego utrzymał w mocy decyzję [...] Inspektora Transportu Drogowego z [...] marca 2009 r., na mocy której nałożono na skarżącego - R. S. prowadzącego przedsiębiorstwo "C." w W. karę pieniężną w wysokości 8500 zł za wykonywanie transportu drogowego lub przewozu na potrzeby własne z naruszeniem obowiązku wyposażenia kierowcy w odpowiednie dokumenty, a także wykonywaniu transportu drogowego pojazdem niezgłoszonym do licencji.

Powyższe okoliczności zostały stwierdzone na skutek kontroli drogowej pojazdu marki [...] o nr rej. [...], przeprowadzonej na drodze krajowej [...] w K., potwierdzonej protokołem kontroli z dnia [...] stycznia 2009r.

Pismem z dnia 2 marca 2009 r. zatytułowanym " wyjaśnienie" skarżący w odniesieniu do stwierdzonych naruszeń prawa podał, iż pismem z dnia 1 sierpnia 2008 r. zgłosił do Urzędu W. - Biura Działalności Gospodarczej i Zezwoleń samochód ciężarowy [...] o nr rej. [...] do licencji nr [...] z dnia [...] marca 2004 r. na wykonywanie krajowego transportu rzeczy, na dowód czego przedstawił kopię zgłoszenia wraz z pocztowym dowodem nadania ww. pisma w dniu 1 sierpnia 2008 r. (kopia poświadczona za zgodność z oryginałem przez skarżącego). Nadto podał, iż nieposiadanie przez kierowcę stosownego zaświadczenia o nieprowadzeniu pojazdu spowodowane było niespodziewanym urlopem pracownika P. P. w dniu 16 stycznia 2009 r., co skutkowało brakiem możliwości wyposażenia kierowcy w wymagane zaświadczenie. Skarżący podkreślił, iż z uwagi na prowadzenie jednoosobowej działalności gospodarczej związanej z pracą kierowców w terenie (skarżący nie posiada biura firmy), widuje się z zatrudnionymi kierowcami 1-2 razy miesięcznie. Zmuszanie pracodawcy do częstszych niż konieczne dla działalności przedsiębiorstwa kontaktów z pracownikami jest, w jego ocenie, sprzeczne z zapisami ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej. Podniósł, iż wykazane w czasie kontroli nieprawidłowości nie miały wpływu na bezpieczeństwo