Wyrok WSA w Lublinie z dnia 29 stycznia 2010 r., sygn. I SA/Lu 659/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Anna Kwiatek (spr.), Sędziowie WSA Wojciech Kręcisz, NSA Irena Szarewicz-Iwaniuk, Protokolant Asystent sędziego Maciej Skowroński, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 29 stycznia 2010 r. sprawy ze skargi M. S.-G. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2003 r. - oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...], po rozpatrzeniu odwołania M. S., Dyrektor Izby Skarbowej utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej z dnia [...] marca 2009 r., w sprawie określenia zobowiązania z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych za 2003 r.

Podstawą wydania decyzji były ustalenia dokonane w postępowaniu kontrolnym, w wyniku których stwierdzono, iż M. S. prowadząca działalnością gospodarczą pod firmą "A" zawyżyła koszty uzyskania przychodu o kwotę 95.733,29 zł, w tym z powodu naruszenia art. 23 ust. 1 pkt 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. Nr 14 poz. 176 ze zm.- dalej: "pdf") - o kwotę 79.836,01 zł oraz z powodu naruszenia art. 23 ust. 1 pkt 7 pdf - o kwotę 15.897,28 zł.

Na skutek powyższych ustaleń, decyzją z dnia [...] marca 2009 r., Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej określił wysokość zobowiązania podatkowego za rok 2003.

Od tej decyzji strona odwołała się, zarzucając:

1) art. 210 § 1 pkt 6 i § 4 Ordynacji podatkowej poprzez brak wszechstronnej

i wyczerpującej oceny materiału dowodowego zebranego w sprawie oraz brak uzasadnienia faktycznego,

2) art. 216, art. 122 i 187 Ordynacji podatkowej poprzez nie wydanie postanowienia o dopuszczeniu dowodu z wniosku z dnia 2 marca 2009 r. oraz nie uwzględnienie wniosku dowodowego dotyczącego dłużnika - F. B.,

3) sprzeczność ustaleń faktycznych z treścią zebranego materiału dowodowego,

4) art. 23 ust. 1 pkt 21 lit. b) w związku z art. 23 ust. 3 pdf poprzez błędną jego wykładnię polegającą na przyjęciu, iż uprawdopodobnienie nieściągalności wierzytelności od dłużników musi zostać potwierdzone jedynie dowodami mającymi charakter dokumentów, podczas gdy w/w przepisy nie zawierają ograniczeń dotyczących środków dowodowych, ani katalogów środków dowodowych, jakimi podatnik może się posłużyć celem uprawdopodobnienia nieściągalności wierzytelności, 5) art. 23 ust. 1 pkt 7 pdf, w związku z art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych.