Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 14 stycznia 2010 r., sygn. I SA/Gd 787/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Joanna Zdzienicka-Wiśniewska (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Irena Wesołowska, Sędzia WSA Ewa Wojtynowska, Protokolant Sekretarz Sądowy Beata Jarecka, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 14 stycznia 2010 r. sprawy ze skargi K.S. na decyzję Dyrektora Pomorskiego Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa z dnia 21 sierpnia 2009 r. nr [...] w przedmiocie płatności bezpośrednich do gruntów rolnych na rok 2004 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. określa, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana; 3. zasądza od Dyrektora Pomorskiego Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa na rzecz strony skarżącej kwotę 200(dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Pan K. S., działając jako producent rolny, wystąpił w dniu 31.05.2004 r. do Kierownika Biura Powiatowego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa z wnioskiem o przyznanie płatności bezpośrednich do gruntów rolnych na rok 2004.

Decyzją z dnia 23.12.2004 r., Kierownik Biura Powiatowego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa przyznał stronie płatności bezpośrednie do gruntów rolnych.

Kierownik Biura Powiatowego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa postanowieniem z dnia 25.05.2009 r. wznowił z urzędu postępowanie administracyjne.

Decyzją z dnia 12.06.2009 r. Kierownik Biura Powiatowego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa uchylił dotychczasową decyzję i odmówił przyznania płatności bezpośrednich do gruntów rolnych na rok 2004, ponieważ na podstawie zebranego materiału dowodowego ustalono, iż pan K. S. nie był posiadaczem działek rolnych zadeklarowanych we wniosku o przyznanie płatności bezpośrednich do gruntów rolnych.

Pan K. S. wniósł odwołanie, zarzucając skarżonej decyzji naruszenie art. 7,8, 10 § 1, 16 § 1 oraz art. 35 § 3 Kodeksu postępowania administracyjnego. Odwołujący się wskazał, że decyzja o przyznaniu płatności powinna zostać wydana do 31 lipca 2004 r., zaś wydanie decyzji w terminie nie dawałoby podstaw do jej późniejszego wzruszenia, albowiem okoliczność wydzierżawienia gruntów rolnych w dniu 15 września 2004 r. nie stanowiłaby podstawy do wznowienia postępowania, gdyż przepisy prawa nie precyzują, jaki okres posiadania działek rolnych wymagany jest do spełnienia warunków uzyskania płatności, nie musi to być pełen rok kalendarzowy. Nadto strona podniosła, że przedmiotowa umowa dzierżawy została zawarta w dniu 15 września 2004 r., a więc po zbiorze plonów w 2004 r. Stosując zasady celowości i słuszności należałoby przyjąć pogląd, że płatności za 2004 r. winny przysługiwać temu użytkownikowi gruntów, który grunty te w tym roku użytkował i zebrał plony. Zdaniem strony zmiana osoby posiadacza po okresie zbiorów plonów jest okolicznością nieistotną, nie zachodzi zatem, wymieniona w art. 145 § 1 pkt 5 K.p.a., nowa okoliczność istotna dla sprawy. Ponadto w ocenie skarżącego, skoro organ orzekający posiadał informację o przedmiotowej umowie dzierżawy w dniu 28.08.2006 r. i przez okres trzech lat nie wznowił postępowania, to wznowienie postępowania po tak długim czasie godzi w zasadę trwałości decyzji administracyjnych, zaś skarżona decyzja pozostaje w sprzeczności z zasadą praworządności i pogłębiania zaufania obywateli do państwa wyrażoną w art. 7 i 8 Kodeksu postępowania administracyjnego.