Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 27 stycznia 2010 r., sygn. II SA/Gd 671/09

Pojęcie "uznania administracyjnego" w przedmiotowym postępowaniu jest konstrukcją dającą organom administracji publicznej możliwość elastyczności działania w sytuacjach wymagających udzielenia pomocy, a nie pozwalającą na dowolność w tym zakresie. 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Jolanta Górska Sędziowie: Sędzia WSA Dorota Jadwiszczok Sędzia NSA Krzysztof Ziółkowski (spr.) Protokolant Starszy Referent Izabela Adamowicz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 stycznia 2010 r. sprawy ze skargi M. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 19 sierpnia 2009 r. nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Wójta Gminy z dnia 2 lipca 2009r. nr [...].

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 2 lipca 2009 r. Wójt Gminy na podstawie art. 104 i 108 kodeksu postępowania administracyjnego (Dz. U. Nr 98, poz. 1071 ze zm.), art. art. 2, 3, 4, 7, 8, 41, art. 106 ust. 4 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. Nr 115, poz. 728) odmówił M. K. pomocy w formie bezzwrotnego zasiłku celowego specjalnego.

W uzasadnieniu wskazano, że w dniu 19 czerwca 2009 r. M. K. zwrócił się z prośbą o udzielenie pomocy finansowej. W wyniku przeprowadzonego wywiadu środowiskowego stwierdzono, że w/w jest osobą samotnie gospodarującą, niepełnosprawną, która posiada znaczny stopień niepełnosprawności na stałe. Kryterium dochodowe wynikające z ustawy z dnia 12 marca 2004r. o pomocy społecznej dla osoby samotnie gospodarującej wynosi 477 zł. Źródłem utrzymania wnioskodawcy jest renta wraz z dodatkiem pielęgnacyjnym w łącznej wysokości 998,49 zł. Organ wyjaśnił, iż zobowiązania finansowe M. K. względem banków na spłatę zaciągniętych kredytów pochłaniają znaczną część dochodów i z tego powodu brakuje mu środków finansowych na żywność. Posiadany dochód powinien zabezpieczyć podstawowe potrzeby życiowe, zaś możliwość przyznania pomocy musi być udokumentowana zaistnieniem szczególnych okoliczności. W ocenie Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w przedmiotowej sprawie nie zaistniały szczególne okoliczności uzasadniające konieczność przyznania pomocy.