Wyrok WSA w Warszawie z dnia 18 grudnia 2009 r., sygn. VI SA/Wa 1585/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Urszula Wilk Sędziowie Sędzia WSA Dorota Wdowiak (spr.) Sędzia WSA Olga Żurawska- Matusiak Protokolant Agnieszka Gajewiak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 grudnia 2009 r. sprawy ze skargi E. K. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] czerwca 2009 r. nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej oddala skargę

Uzasadnienie

Główny Inspektor Transportu Drogowego decyzją z dnia [...] czerwca 2009 r., nr [...], na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a., art. 92 ust. 1, ust. 2 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (tj. Dz. U. z 2007 r., Nr 125, poz. 874 ze zm.) oraz lp. 10.2. q i b załącznika do ustawy o transporcie drogowym, art. 4 lit. g. art. 6 ust. 1. ust. 4. art. 8 ust. 1-5, art. 9 ust. 1-2 rozporządzenia (WE) nr 561/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 marca 2006 r. w sprawie harmonizacji niektórych przepisów socjalnych odnoszących się do transportu drogowego oraz zmieniających rozporządzenia Rady (EWG) 3821/85 i (WE) 2135/98, po rozpatrzeniu odwołania E. K. od decyzji [...] Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] maja 2009 r. o nałożeniu kary pieniężnej w wysokości 900.00 złotych, utrzymał zaskarżoną decyzję w całości w mocy.

Do wydania decyzji doszło w oparciu o następujące ustalenia faktyczne i wywody prawne:

W dniu [...] lutego 2009 r. na drodze krajowej nr [...] przeprowadzona została kontrola drogowa pojazdu [...]. Zespołem pojazdów, prowadzonym przez kierowcę R. D., przedsiębiorstwo E. K. wykonywało przejazd w ramach krajowego transportu drogowego.

Organ I instancji stwierdził naruszenie przez stronę normy określonej w art. 8 ust. 1 i 2 rozporządzenia (WE) nr 561/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 marca 2006 r. w sprawie harmonizacji niektórych przepisów socjalnych odnoszących się do transportu drogowego oraz zmieniających rozporządzenia Rady (EWG) 3821/85 i (WE) 2135/98, jak również uchylającego rozporządzenia Rady (EWG) 3820/85 (Dz. Urz. Nr L 102/1 z 11 kwietnia 2006 r.), ponieważ kierowca nie wykorzystał wymaganego okresu wypoczynku dziennego w ciągu 24 godzin od momentu zakończenia poprzedniego okresu odpoczynku i rozpoczęcia jazdy. Przywołał treść art. 92 ust. 1 pkt 7 i 8, zgodnie z którą, kto wykonuje przewóz drogowy lub inne czynności związane z tym przewozem, naruszając obowiązki lub warunki wynikające z przepisów ustawy lub przepisów wiążących Rzeczpospolitą Polską umów międzynarodowych lub przepisów wspólnotowych dotyczących przewozów drogowych - podlega karze pieniężnej w wysokości od 50 złotych do 15.000 złotych. Konsekwencją tego rozwiązania jest treść lp. 11.1 załącznika do ustawy o transporcie drogowym, która sankcjonuje skrócenie dziennego czasu odpoczynku karą pieniężną w wysokości 100 złotych, o czas do jednej godziny oraz za każdą rozpoczętą kolejną godzinę, karą pieniężną w wysokości 200 złotych.