Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 10 grudnia 2009 r., sygn. IV SAB/Po 29/09
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Izabela Kucznerowicz (spr.) Sędziowie NSA Paweł Miładowski WSA Bożena Popowska Protokolant st.sekr.sąd. Krystyna Pietrowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 grudnia 2009 r. sprawy ze skargi Spółdzielni Mieszkaniowej Pomocy w Budownictwie Jednorodzinnym "[...]" na bezczynność Prezydenta Miasta P. w przedmiocie niewydania decyzji 1. zobowiązuje Prezydenta Miasta P. do wydania decyzji w sprawie o zatwierdzenie projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę dwunastu segmentów domów jednorodzinnych przy ul. [...] w P. i to w terminie 30 dni od uprawomocnienia się wyroku 2. zasądza od Prezydenta Miasta P. na rzecz skarżącej kwotę 100 (sto) złotych tytułem kosztów postępowania /-/B.Popowska /-/I.Kucznerowicz /-/P.Miładowski
Uzasadnienie
Pismem z dnia 18 lutego 2009r. Spółdzielnia Mieszkaniowa Pomocy w Budownictwie Jednorodzinnym "[...]" wniosła skargę na bezczynność "organów administracji architektoniczno-budowlanej". W uzasadnieniu skarżąca skonkretyzowała, iż skarży m.in. bezczynność Prezydenta Miasta P. w sprawie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę dwunastu segmentów domów jednorodzinnych przy ul. [...] w P. W uzasadnieniu skargi wskazano na decyzję z dnia [...] sierpnia 1989r. ustalającą lokalizację powyższej inwestycji oraz udzielenie Spółdzielni decyzji o zatwierdzeniu projektu podziału nieruchomości stanowiącej wówczas własność Skarbu Państwa, z uwzględnieniem w/w decyzji lokalizacyjnej. W skardze wyjaśniono, że Spółdzielnia podejmowała próby nakłonienia władz miasta P. do ustanowienia na jej rzecz prawa użytkowania wieczystego nieruchomości, której dotyczyła decyzja lokalizacyjna z dnia [...] sierpnia 1989r. Władze miasta P. zbywały jednak wnioski o ustanowienie na rzecz Spółdzielni prawa użytkowania wieczystego, pomimo tego, że Spółdzielnia powoływała się na przysługujące jej roszczenie płynące z art. 88a ustawy z dnia 29 kwietnia 1985r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości. W związku z tym, biorąc pod uwagę okoliczność, że decyzja lokalizacyjna z dnia [...] sierpnia 1989r. została udzielona Spółdzielni pod warunkiem rozwiązującym, że przed upływem 3 lat od jej wydania wystąpi z wnioskiem o pozwolenie na budowę, Spółdzielnia - w dniu 30 lipca 1992r., wystąpiła z wnioskiem o udzielenie jej pozwolenia na budowę. Po doręczeniu przez Spółdzielnię Prezydentowi Miasta P. wniosku o pozwolenie na budowę, Prezydent Miasta P. nie podjął jednak żadnych czynności. Skarżąca w skardze powołała się również na znajdujący się w aktach sprawy wyrok Sądu Wojewódzkiego w P, który zobowiązał Miasto P. do złożenia oświadczenia woli, iż gmina ta oddaje Spółdzielni w użytkowanie wieczyste nieruchomość, o której mowa w decyzji lokalizacyjnej i na cel w tej decyzji określony, a więc że oddaje nieruchomość w użytkowanie wieczyste w celu wzniesienia na niej 12 budynków mieszkalnych jednorodzinnych w zabudowie szeregowej. Skarżąca wskazała, iż w dniu 18 listopada 2006r. wystąpiła z zapytaniem do Prezydenta Miasta P. o los jej wniosku., przedkładając dokument potwierdzający prawo dysponowania nieruchomością na cele budowlane, wymagane przepisami prawa uzgodnienia oraz stanowiska innych organów i modyfikując swój pierwotny wniosek o pozwolenie na budowę w ten sposób, iż zawnioskowała o wydanie 12 pozwoleń na budowę, dotyczących każdego z osobna spośród 12 domków jednorodzinnych w zabudowie szeregowej i przedkładając w związku z tym 15 egzemplarzy projektu budowlanego, spośród których każdy z nich obejmował każdy spośród 12 domków jednorodzinnych, przewidzianych do realizacji. Jak wskazała skarżąca osoby działające w imieniu Prezydenta Miasta P. kwestionowały tezę, że decyzja lokalizacyjna udzielona Spółdzielni w dniu [...] sierpnia 1989r. zachowała moc i z tego względu żądały nowej decyzji o warunkach zabudowy, wbrew treści art. art. 66 ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994r. o zagospodarowaniu przestrzennym oraz art. 4 ust. 2 obecnie obowiązującej ustawy z dnia 27 marca 2003r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. W skardze wskazano również na wniesienie do Wojewody Wielkopolskiego zażalenia na niezałatwienie sprawy w terminie, które nie zostało uwzględnione.