Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 17 grudnia 2009 r., sygn. II SA/Ol 879/09

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Irena Szczepkowska Sędziowie Sędzia WSA Beata Jezielska Sędzia WSA Alicja Jaszczak-Sikora (spr.) Protokolant Grażyna Wojtyszek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 grudnia 2009 r. sprawy ze skargi Polskiej Telefonii na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]" Nr "[...]" w przedmiocie lokalizacji inwestycji celu publicznego 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz skarżącej Spółki kwotę 500 zł (pięćset złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego; 3. orzeka, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu. WSA/wyr.1 - sentencja wyroku

Uzasadnienie

UZASADNIENIE:

Z przedłożonych Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Olsztynie akt sprawy wynika, że w dniu 3 lipca 2008 r. spółka A, działająca przez pełnomocnika Ł. M., złożyła wniosek o wydanie decyzji lokalizacyjnej dla inwestycji celu publicznego, polegającej na budowie stacji bazowej telefonii cyfrowej sieci "[...]" na działce nr "[...]" w miejscowości K. gm. K.

Wójt Gminy decyzją z dnia "[...]" r. odmówił wydania decyzji

o lokalizacji inwestycji celu publicznego, której dotyczył wymieniony wniosek z dnia

3 lipca 2008 r. Jako podstawę prawną rozstrzygnięcia organ wskazał art. 4 ust. 2 pkt 1, art. 50 ust. 1 oraz art. 51 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r.

o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U Nr 80, poz.717 ze zmianami), powoływanej dalej jako ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym lub ustawa. Uzasadniając swoją decyzję organ i instancji stwierdził, iż wniosek o ustalenie lokalizacji inwestycji celu publicznego powinien zawierać określenie granic terenu objętego wnioskiem, przedstawionych na kopii mapy zasadniczej w skali 1:500 lub 1: 1000. Wymóg taki stawia przepis art. 52 ust. 2 pkt 1 ustawy. W rozpoznawanej sprawie spółka A zaznaczyła teren inwestycji na kopii mapy zasadniczej w skali 1: 1000 literami ABCD, nie wskazując jednak granic działki, objętej wnioskiem a zaznaczyła jedynie granice części tej działki, co nie może być dla organu wiążące. Organ wskazał, że granice terenu, objętego wnioskiem stanowią granice działki nr ewidencyjny "[...]", w skład której wchodzą grunty rolne klasy III o łącznej powierzchni większej niż 0,5 ha, których zmiana przeznaczenia wymaga zgody właściwego Ministra, zgodnie z art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych. Wobec tego wydanie decyzji o lokalizacji przedmiotowej inwestycji celu publicznego nie jest możliwe, ponieważ nie został spełniony warunek, o którym mowa w art. 61 ust.1 pkt 4 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Ponadto w ocenie Wójta Gminy planowana inwestycja narusza interes prawny właścicieli i użytkowników wieczystych nieruchomości zlokalizowanych w obszarze oddziaływania stacji bazowej telefonii komórkowej.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00