Wyrok WSA w Łodzi z dnia 16 grudnia 2009 r., sygn. I SA/Łd 615/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi Wydział I w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Wiktor Jarzębowski (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Joanna Grzegorczyk-Drozda Sędzia WSA Paweł Kowalski Protokolant Izabela Ścieszko po rozpoznaniu w Łodzi na rozprawie w dniu 3 grudnia 2009 r. przy udziale --- sprawy ze skargi D. K.-I. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku od towarów i usług za miesiące: lipiec, sierpień, wrzesień i październik 2005 r. oraz nadwyżki podatku naliczonego nad należnym za miesiąc listopad i grudzień 2005 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w Ł. określił D.K-I zobowiązanie w podatku od towarów i usług za miesiące: lipiec-październik 2005 roku oraz nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy za miesiące: listopad i grudzień 2005 oku.

W odwołaniu od powyższej decyzji pełnomocnik strony wniósł o zmianę ww. decyzji i o umorzenie postępowania w sprawie bądź o jej uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia. Przedmiotowej decyzji zarzucił naruszenie prawa procesowego, tj. art. 120, art. 121, art. 187 § 1, art. 191 oraz art. 210 § 4 Ordynacji podatkowej poprzez niedostateczne wyjaśnienie stanu faktycznego, co skutkowało wadliwym ustaleniem, że strona błędnie zastosowała stawkę 0% podatku od towarów i usług przy eksporcie towarów, a w konsekwencji spowodowało naruszenie prawa materialnego, tj. art. 41 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług poprzez błędną wykładnię pojęcia "dokument potwierdzający wywóz towarów poza obszar Wspólnoty".

Ponadto pismem z dnia 10 grudnia 2008 roku pełnomocnik strony w uzupełnienia odwołania stwierdził, że strona posiadała wiarygodne i rzetelne dokumenty zawierające informacje, z których jednoznacznie wynika, że towary eksportowane lub przy eksporcie których skarżąca uczestniczyła, opuściły obszar Wspólnoty. Dokumentami tymi były konosamenty (na których wskazane były numery kontenerów eksportowych w ramach jednego frachtu, tj. wywozu jednym statkiem morskim), faktury eksportowe (na których wskazane były te same numery kontenerów) oraz dokumenty SAD (na których wskazane były te same numery kontenerów). Dodatkowo każdy zbiór dokumentów - odnoszących się do jednego frachtu - powiązany był z odpowiednim numerem OGL - nadawanym przez Urząd Celny wyprowadzenia towarów. W ocenie pełnomocnika organ I instancji uznał, że dowody posiadane przez stronę w momencie stosowania stawki VAT 0% wskazywały na to, że trzy z sześciu kontenerów wywiezionych w ramach tego samego frachtu opuściły obszar Wspólnoty, a trzy pozostałe nie zostały wywiezione. Konstatacja ta została oparta na przesłankach formalnych, a nie na odtworzeniu przebiegu rzeczywistych zdarzeń. Końcowo pełnomocnik podkreślił, że analiza dokumentów prowadzi do wniosku, że strona w momencie wykazywania wywozu w deklaracji VAT-7 ze stawką 0% w każdym przypadku dysponowała dowodami, o których mowa w art. 41 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług.