Wyrok WSA w Krakowie z dnia 4 grudnia 2009 r., sygn. II SAB/Kr 34/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Jan Zimmermann Sędziowie: WSA Barbara Pasternak (spr.) NSA Andrzej Niecikowski Protokolant: Anna Chwalibóg po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 listopada 2009 r. sprawy ze skargi Z.N. na bezczynność Rady Miasta R. skargę oddala

Uzasadnienie

Z.N. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie skargę na bezczynność Rady Miasta R. , polegającą na nie uchwaleniu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego w ustawowym terminie wskazanym w art. 38 ust.2 ustawy z dnia 28 lipca 2005r. o lecznictwie uzdrowiskowym, uzdrowiskach i obszarach ochrony uzdrowiskowej oraz o gminach uzdrowiskowych (Dz.U. Nr 167, poz. 1399, co narusza dyspozycję art. 14 ust.7 ustawy z dnia 27 marca 2003 o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. z 2003r. Nr 80, poz. 717 ze zm.). Skarżąca wniosła o nakazanie Wojewodzie [....] jako organowi nadzoru sporządzenia i przyjęcia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla Gminy R. na koszt i ryzyko tej gminy, a także o zasądzenie kosztów postępowania.

W uzasadnieniu skarżąca wskazała, że Gmina R. z dniem [....] 2005 roku stała się gminą uzdrowiskową w rozumieniu powołanej ustawy uzdrowiskowej. Korzystając z wielu przywilejów, jakie ustawa ta nadaje gminom uzdrowiskowym, Gmina R. została równocześnie zobligowana na mocy jej art. 38 ust. 2 do sporządzenia i uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego w terminie dwóch lat od daty uzyskania statusu gminy uzdrowiskowej, nadanego Gminie R. na mocy przepisu przejściowego, czyli art. 59 ust. 1 ustawy. Skarżąca podniosła, że Gmina do dnia dzisiejszego, a więc przez prawie cztery lata, nie wywiązała się z obowiązku sporządzenia i uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania nałożonego przepisem rangi ustawowej, co narusza zarówno art. 38 ust. 2 ustawy uzdrowiskowej, jak i art. 14 ust. 7 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Skarżąca wskazała, że w dniu 9 marca 2009 r. wezwała Radę Miasta R. do usunięcia naruszenia prawa polegającego na nie uchwaleniu miejscowego planu zagospodarowania. Pismem z dnia [....] 2009r., podpisanym przez Przewodniczącą Rady Miasta, doręczonym w dniu 20 marca 2009r., skarżąca została poinformowana, że w chwili obecnej trwają prace nad przygotowaniem planu zagospodarowania przestrzennego. Ich zakończenie w postaci uchwalenia planu nastąpi w IV kwartale 2009 roku. Zdaniem skarżącej ocena prawna wyrażona w powyższym piśmie rażąco narusza przepis art. 101a ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, nakazujący odpowiednie stosowanie dyspozycji art.101 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym w sytuacji, gdy organ gminy nie wykonuje czynności nakazanych prawem. Skarżąca wskazała też, że w odniesieniu do obszarów, które zostały z mocy ustaw szczególnych objęte obowiązkiem sporządzenia i uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, ustawodawca na mocy art. 62 ust. 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym nałożył bezwzględny przymus zawieszenia wszelkich postępowań administracyjnych w sprawie ustalenia warunków zabudowy, wszczynanych po dacie objęcia obowiązkiem sporządzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Postępowania takie powinny zgodnie wolą ustawodawcy pozostawać zawieszone aż do czasu uchwalenia planu, co w praktyce oznacza, że nie dopuszcza się w żadnym przypadku możliwości merytorycznego rozstrzygnięcia w sprawie ustalenia warunków zabudowy w odniesieniu do obszaru objętego ustawowym obowiązkiem sporządzenia i uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Skarżąca wskazała, że w Gminie R. nie jest respektowany ten zakaz.