Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 22 grudnia 2009 r., sygn. I SA/Gl 549/09

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Eugeniusz Christ, Sędzia NSA Przemysław Dumana, Sędzia WSA Krzysztof Winiarski (spr.), Protokolant Izabela Maj, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 grudnia 2009r. sprawy ze skargi J. C. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] nr [...] Naczelnik [...] Urzędu Skarbowego w K. określił spółce A S.A. wysokość należnego podatku dochodowego od osób prawnych za 2002 r. w wysokości [...] zł. Decyzja ta stała się ostateczna.

Z uwagi na fakt, że ww. spółka nie uregulowała należności wynikających z decyzji, a - jak uznał organ - egzekucja z jej majątku okazała się bezskuteczna, Naczelnik [...] Urzędu Skarbowego w K. postanowieniem z dnia [...] wszczął z urzędu postępowanie podatkowe w sprawie orzeczenia o odpowiedzialności podatkowej J. C., jako członka zarządu spółki A za zaległość podatkową tej spółki w kwocie [...] zł. z tytułu zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych za 2002 r.

W dniu [...] Naczelnik [...] Urzędu Skarbowego w K. wydał decyzję o numerze [...], w której orzekł o odpowiedzialności podatkowej J. C., jako osoby trzeciej, tj. członka zarządu A S.A. z ww. zaległość podatkową wraz z odsetkami za zwłokę w kwocie [...] zł., obliczonymi do dnia wydania decyzji oraz kosztami egzekucyjnymi w kwocie [...] zł.

W odwołaniu od powyższej decyzji strona zażądała jej uchylenia, zarzucając naruszenie art. 116 § 1 i art. 109 § 2 Ordynacji podatkowej, a nadto art. 120, 121, 122, 187 § 1 i art. 191 tej ustawy.

W obszernym uzasadnieniu odwołania strona w pierwszej kolejności zarzuciła brak w zebranym materiale dowodowym formalnego stwierdzenia bezskuteczności egzekucji. Strona powołała się w tym miejscu na wyrok WSA w Olsztynie z dnia 7 listopada 2007 r., sygn. akt I SA/Ol 276/07. Jej zdaniem brak jest dowodów, że egzekucja dotyczyła całego majątku spółki, a wierzyciel wykorzystał wszystkie sposoby egzekucji. Organ podatkowy nie udowodnił, że spółka faktycznie nie ma majątku, z którego mogłaby być skutecznie przeprowadzona egzekucja. Podatnik zwrócił uwagę, że w decyzji pierwszoinstancyjnej wskazano, iż spółka posiada należności z tytułu dostaw i usług.