Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 10 grudnia 2009 r., sygn. III SA/Gd 265/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Felicja Kajut Sędziowie: WSA Alina Dominiak (spr.) WSA Elżbieta Kowalik - Grzanka Protokolant Wioleta Gładczuk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 listopada 2009 r. sprawy ze skargi M. W. na decyzję Wojewody z dnia 31 marca 2009 r. nr [...] w przedmiocie usunięcia z ewidencji ludności zapisu o zameldowaniu oddala skargę.

Uzasadnienie

Prezydent Miasta decyzją z dnia 24 lutego 2009 r., działając na podstawie art. 47 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 roku o ewidencji ludności i dowodach osobistych, po rozpatrzeniu wniosku M. W. oraz B. S., odmówił usunięcia z ewidencji ludności zapisu o zameldowaniu I. T. z dziećmi O. i A. na pobyt stały w budynku przy ul. [...] w G.

W uzasadnieniu organ wskazał, że podstawą prawną zameldowania jest art. 9 ust. 2a ustawy o ewidencji ludności i dowodach osobistych, zgodnie z którego treścią przy zameldowaniu na pobyt stały należy przedstawić potwierdzenie pobytu w lokalu osoby zgłaszającej pobyt stały, dokonane przez właściciela lub inny podmiot dysponujący tytułem prawnym do lokalu, oraz do wglądu, dokument potwierdzający tytuł prawny do lokalu tego podmiotu. Dokumentem potwierdzającym tytuł prawny do lokalu może być umowa cywilno-prawna, wypis z księgi wieczystej, decyzja administracyjna, orzeczenie sądu lub inny dokument poświadczający tytuł prawny do lokalu. Ponieważ w typowym postępowaniu ewidencyjnym organ administracji nie sprawdza prawdziwości danych przedstawionych mu przez osobę zainteresowaną zameldowaniem, ani też nie bada zamiaru jej przebywania pod określonym adresem, późniejsze wzruszenie materialno-technicznej czynności zameldowania następuje, gdy z przeprowadzonych przez organ ustaleń w sposób oczywisty wynika, że zameldowanie nastąpiło z naruszeniem prawa.