Wyrok WSA w Łodzi z dnia 1 lutego 2012 r., sygn. III SA/Łd 1059/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział III w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia NSA Teresa Rutkowska Sędziowie Sędzia WSA Małgorzata Łuczyńska Sędzia WSA Krzysztof Szczygielski (spr.) Protokolant asystent sędziego Anna Dębowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 stycznia 2012r. sprawy ze skargi Ż. S. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia czynności materialno - technicznej zameldowania E. S. - oddala skargę.

Uzasadnienie

Wojewoda [...] decyzją Nr [...] z dnia [...] r. wydaną na podstawie art. 47 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych ( tekst jedn. Dz.U. Nr 139, poz.993 z 2006 r. ze zm.) i art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego ( tekst jedn. Dz.U. Nr 98, poz. 1071 z 2000 r. ze zm.), po rozpatrzeniu odwołania Ż.S. od decyzji Burmistrza Konstantynowa Ł. z dnia [...] r. nr [...], orzekającej o odmowie uchylenia czynności materialno- technicznej zameldowania E.S. na pobyt stały w lokalu przy ul. A. 67 w K. - orzekł o utrzymaniu w mocy zaskarżonej decyzji.

Organ odwoławczy uzasadniając decyzję wyjaśnił, że Ż.S. wystąpiła z wnioskiem o wymeldowanie z posesji przy ul. A. 67 w K. E.K. ( obecnie S.). Wnioskodawczyni wskazała, że jej mąż J.K. ( współwłaściciel przedmiotowej nieruchomości) w dniu 3 marca 2011 potwierdził nieprawdę na druku meldunkowym, bowiem bez jej zgody zameldował na pobyt stały swoją córkę - E.K. oraz na pobyt czasowy R.S. Osoby te także potwierdziły nieprawdę, bowiem ani E.K., ani R.S. w dacie zameldowania nie przebywali na terenie nieruchomości, lecz wprowadzili się do niej dopiero w dniu 26 marca 2011 r.

W toku prowadzonego postępowania Ż.S. sprecyzowała treść wniosku i zażądała prowadzenia postępowania pod kątem uchylenia czynności materialno-technicznej zameldowania w/w osób. Po przeprowadzeniu postępowania wyjaśniającego Burmistrz K. decyzją z dnia 20 czerwca 2011 r. odmówił uchylenia czynności materialno-technicznej zameldowania E.S. na pobyt stały pod powyższym adresem. W stosunku do R.S. zapadła odrębna decyzja. Organ odwoławczy wyjaśnił, że organ pierwszej instancji przedstawił stan faktyczny sprawy, z którego wynika, iż E.S. zgłosiła swój pobyt stały w lokalu przy ul. A. 67 w K. w dniu 3 marca 2011 r., składając stosowny druk meldunkowy. Na druku tym pobyt E.S. pod w/w adresem potwierdził jeden ze współwłaścicieli nieruchomości J.K. ( ojciec). Zgłoszone dane nie budziły wątpliwości organu. Dlatego też w dniu 3 marca 2011 r. dokonał czynności meldunkowej. Przyjął on, że zgromadzony materiał dowodowy nie pozwala na jednoznaczne stwierdzenie, czy faktycznie E.S. zamieszkiwała w spornym lokalu w dacie dokonania czynności meldunkowej . Organ pierwszej instancji zajął stanowisko, że gdyby nawet przyjąć za Ż.S., że E.S. w dacie dokonania czynności meldunkowej nie zamieszkiwała w spornym lokalu, lecz wprowadziła się do niego dopiero w dniu 26 marca 2011 r., to i tak brak jest podstaw do uznania tej czynności za wadliwą, bowiem fakt późniejszego zamieszkania E.S. konwaliduje uchybienie tej czynności. Zameldowanie jest bowiem jedynie czynnością materialno-techniczną polegającą na rejestracji faktu zamieszkiwania. Skoro więc w chwili orzekania E.S. spełniła przesłankę zameldowania, bowiem mieszkała w spornym lokalu, to niecelowe byłoby anulowanie dokonanego wcześniej zameldowania, by ponownie dokonać tej czynności.