Wyrok WSA w Warszawie z dnia 9 września 2009 r., sygn. VI SA/Wa 840/09

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Halina Emilia Święcicka Sędziowie Sędzia WSA Piotr Borowiecki Sędzia WSA Zbigniew Rudnicki (spr.) Protokolant Monika Bodzan po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 sierpnia 2009 r. sprawy ze skargi C. Sp. z o.o. z siedzibą w O. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] lutego 2009 r. nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją [...] Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] października 2008 r. nałożono na C. Spółka z o.o. z siedzibą w O., karę pieniężną w wysokości 1.500 zł.

Podstawę faktyczną niniejszego rozstrzygnięcia stanowiło:

- wykonywanie przewozu drogowego pojazdem wyposażonym w cyfrowe urządzenie rejestrujące bez wymaganego sprawdzenia okresowego,

- wykonywanie przewozu drogowego towarów niebezpiecznych pojazdem bez wymaganych gaśnic lub wyposażonym w gaśnice niespełniające warunków określonych w umowie ADR.

Powyższe ustalono podczas kontroli drogowej pojazdu członowego marki [...] o numerze rejestracyjnym [...] przeprowadzonej w dniu [...] września 2008 r. w miejscowości R. na autostradzie [...]. Zatrzymanym pojazdem kierował p. S. W. Przebieg i wyniki kontroli zostały udokumentowane protokołem z dnia [...] września 2008 r.

W złożonym odwołaniu strona podniosła, że zgodnie z Konstytucją RP, rozporządzenie Rady (EWG) nr 3821/85 nie stanowi źródła powszechnie obowiązującego prawa w Polsce. W związku z powyższym niemożliwe jest nałożenie kary pieniężnej za niewykonanie wymogów określonych w tym rozporządzeniu. Poza tym, w opinii skarżącego, ponowną legalizację urządzeń rejestrujących wykonuje się wyłącznie przy okazji ich naprawy.

Decyzją Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] lutego 2009 r., wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 K.p.a., art. 92 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. z 2007 r., Nr 125, poz. 874 z późn. zm.), lp. 12.4, lp. 6.3.2. załącznika do ustawy o transporcie drogowym, rozdziału VI załącznika rozporządzenia Rady (EWG) Nr 3821/85 z dnia 20 grudnia 1985 r. w sprawie urządzeń rejestrujących stosowanych w transporcie drogowym (Dz. Urz. WE L370 z 31 grudnia 1985 r.) w związku z art. 13 rozporządzenia Rady (WE) nr 561/2006 z dnia 15 marca 2006 r. w sprawie harmonizacji niektórych przepisów socjalnych odnoszących się do transportu drogowego oraz zmieniające rozporządzenia Rady (EWG) nr 3821/85 i (WE) 2135/98, jak również uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 3820/85 (Dz. Urz. UE L102 z 11 kwietnia 2006 r.), art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 28 października 2002 r. o przewozie drogowym towarów niebezpiecznych (Dz. U. Nr 199, poz. 1671 z późn. zm.) przepisów 8.1.4.1 i 8.1.4.4 załącznika do umowy europejskiej dotyczącej międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych (ADR), sporządzonej w Genewie dnia 30 września 1957 r. wprowadzonej oświadczeniem rządowym z dnia 26 lipca 2005 r. w sprawie wejścia w życie zmian do załączników A i B do Umowy europejskiej dotyczącej międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych (ADR), sporządzonej w Genewie dnia 30 września 1957 r. (Dz. U. z 2005 r. Nr 178, poz. 1481 z późn. zm.), § 7 rozporządzenia Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 11 lutego 2005 r. w sprawie zezwoleń na wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie instalacji lub napraw oraz sprawdzania urządzeń rejestrujących stosowanych w transporcie drogowym - tachografów samochodowych (Dz. U. Nr 33, poz. 295), po rozpatrzeniu odwołania przedsiębiorcy, utrzymano zaskarżoną decyzję w całości w mocy.