Wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 23 września 2009 r., sygn. II SA/Rz 321/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Ryszard Bryk Sędziowie WSA Krystyna Józefczyk /spr./ NSA Stanisław Śliwa Protokolant st. sekr. sąd. Maria Kołcz po rozpoznaniu w Wydziale II Ogólno-Administracyjnym na rozprawie w dniu 16 września 2009 r. sprawy ze skargi M.D. na decyzję Wojewody (...) z dnia (...) nr (...) w przedmiocie zasiłku dla bezrobotnych uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Starosty (...) z dnia (...) nr (...) w części dotyczącej odmowy przyznania prawa do zasiłku.

Uzasadnienie

Sygn. II SA/Rz 321/09

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi M. D. jest decyzja Wojewody [...] (zwany dalej Wojewodą) z [...].02.2009 r. znak [...]. Zaskarżoną decyzją Wojewoda utrzymał w mocy decyzję Starosty Powiatu [...] (zwany dalej Starostą) z [...].01.2009 r. znak [...] o uznaniu M. D. za osobę bezrobotną i o odmowie przyznania prawa do zasiłku dla bezrobotnych.

Okoliczności faktyczne sprawy zostały zrekonstruowane w sposób następujący: Starosta decyzją wydaną [...].01.2009 r. orzekł o uznaniu M. D. za osobę bezrobotną z dniem 6.01.2009 r. oraz odmówił przyznania Jej zasiłku dla osób bezrobotnych. W uzasadnieniu decyzji stwierdzono, iż z przedstawionych w dniu rejestracji dokumentów wynikają warunki uznania M. D. za osobę bezrobotną. Natomiast suma okresów, o których mowa w art. 71 ust. 1 i 2 ustawy z 20.04.2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz.U. Nr 69, poz. 415 ze zm.; zwana dalej u.p.z.), przypadających w okresie 18 miesięcy poprzedzających dzień rejestracji, jest krótsza niż 365 dni. Stanowiło to podstawę odmowy przyznania prawa do zasiłku dla bezrobotnych.

Od decyzji Starosty, odwołanie do Wojewody złożyła w terminie M. D. żądając od organu odwoławczego zmiany decyzji poprzez przyznanie prawa do zasiłku. W uzasadnieniu odwołania strona zwróciła uwagę na okresy swego zatrudnienia w Zespole Szkół [...] w J. oraz w Szkole Podstawowej nr [...] w J., a także okresy pobierania zasiłku macierzyńskiego. Jej zdaniem, organ w sposób nieuprawniony zastosował wykładnię gramatyczną art. 71 ust. 1 pkt 2 lit. a oraz ust. 2 pkt 3 u.p.z. Przyjęcie wykładni gramatycznej powołanych przepisów u.p.z. doprowadziło do niekorzystnego traktowania pracowników zatrudnionych w niepełnym wymiarze czasu pracy i osiągających niższe wynagrodzenie od minimalnego. W odwołaniu przywołano stanowisko Naczelnego Sądu Administracyjnego wyrażone w wyroku z 18 lipca 2006 r. sygn. I OSK 175/06.