Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 24 września 2009 r., sygn. I SA/Gd 433/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Irena Wesołowska, Sędziowie Sędzia NSA Małgorzata Gorzeń, Sędzia NSA Małgorzata Tomaszewska (spr.), Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Monika Orska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 24 września 2009 r. sprawy ze skargi J.Ł. i W. Ł. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w G. z dnia 29 kwietnia 2009 r. Sygn. akt [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości na 2009 r. 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Wójta Gminy K z dnia 16 stycznia 2009 r., Nr [...]; 2. określa, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana; 3. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w G na rzecz skarżących kwotę 100 (sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] Wójt Gminy ustalił J.Ł. i W.Ł. zobowiązanie podatkowe w podatku od nieruchomości za 2009 r. w kwocie 1628,00 zł

Samorządowe Kolegium Odwoławcze, po rozpatrzeniu odwołania podatników, decyzją z dnia [...] utrzymało w mocy decyzję organu pierwszej instancji.

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia wskazano, że przedmiotem opodatkowania jest grunt rekreacyjny o powierzchni 1578 m2 oznaczony w ewidencji gruntów jako Bi - inne tereny zabudowane oraz budynek rekreacyjny o powierzchni 157,20 m2. Jako podstawę prawną rozstrzygnięcia wskazano przepisy ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (t. j. Dz. U. z 2006 r., nr 121, poz. 844 z późn. zm.), zwanej dalej "u.p.o.l.", w tym art. 2 ust. 1 pkt 1, w myśl którego opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości podlegają grunty, budynki lub ich części oraz budowle lub ich części związane z prowadzeniem działalności gospodarczej oraz art. 4 ust. 1 pkt 1 i pkt 2, w myśl którego podstawę opodatkowania stanowi powierzchnia gruntów i powierzchnia użytkowa budynków. Powołano też art. 5 u.p.o.l. określający maksymalne stawki podatku, wskazując, że w myśl ustawy to rada gminy określa w uchwale wysokość stawek różnicując ich wysokość dla poszczególnych rodzajów przedmiotów opodatkowania, uwzględniając w szczególności lokalizację, rodzaj prowadzonej działalności, rodzaj zabudowy, przeznaczenie i sposób wykorzystywania gruntu.