Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 22 września 2009 r., sygn. I SA/Gd 370/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Joanna Zdzienicka-Wiśniewska, Sędziowie Sędzia NSA Sławomir Kozik (spr.), Sędzia WSA Bogusław Woźniak, Protokolant Sekretarz Sądowy Beata Jarecka, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 22 września 2009 r. sprawy ze skargi M. K. na Interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 27 stycznia 2009 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług 1. uchyla zaskarżoną indywidualną interpretację Ministra Finansów; 2. określ, że zaskarżona interpretacja indywidualna nie może być wykonana; 3. zasądza od Ministra Finansów na rzecz strony skarżącej kwotę 200 (dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania .

Pismem złożonym 3 listopada 2008 r. M. K. wystąpiła do Dyrektora Izby Skarbowej z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji

w przedmiocie powstania obowiązku podatkowego w zakresie podatku od towarów

i usług przy sprzedaży działek gminie pod budowę dróg wewnętrznych, które przed podziałem w związku ze zmianą planu zagospodarowania przestrzennego stanowiły gospodarstwo rolne darowane przez rodziców.

Skarżąca wyjaśniła, że w 1979 r. otrzymała od rodziców w darowiźnie gospodarstwo rolne o powierzchni 1.4450 ha położone w T. W związku

z przystąpieniem do sporządzania planu zagospodarowania przestrzennego dokonano podziału nieruchomości skarżącej. Część nowopowstałych działek o nr 59, 60, 67, 71 zostało przeznaczone w planie zagospodarowania pod drogi wewnętrzne, zaś pozostałe działki zostały przeznaczone pod zabudowę jednorodzinną wolnostojącą. Wnioskodawczyni wyjaśniła, że umową z dnia 13 października 2008 r. sprzedała Gminie ww. działki pod drogi wewnętrzne i że w chwili obecnej nie zamierza sprzedawać pozostałych działek. Wskazała również, że ziemia ta nie była przez nią uprawiana, ani wykorzystywana do działalności gospodarczej, oświadczyła, że nie jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Uzupełniając powyższy wniosek stwierdziła, że produkty rolne uzyskane z opisanej wyżej nieruchomości były odsprzedawane, część z nich przekazywała nieodpłatnie bratu w zamian za pomoc przy uprawie roli. Oświadczyła nadto, że ziemia nie była wykorzystywana do działalności gospodarczej, a jedynie na cele rolnicze - pod uprawy zboża.