Wyrok WSA w Warszawie z dnia 6 maja 2008 r., sygn. III SA/Wa 296/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Grażyna Nasierowska, Sędziowie Sędzia WSA Małgorzata Długosz-Szyjko (spr.), Sędzia WSA Jolanta Sokołowska, Protokolant Urszula Hoduń, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 maja 2008 r. sprawy ze skargi A.P. na interpretację Ministra Finansów z dnia [...] listopada 2007 r. nr [...] w przedmiocie pisemnej interpretacji indywidualnej w zakresie podatku od towarów i usług oddala skargę

Wnioskiem z dnia 11 października 2007r. A.P. (Skarżąca w niniejszej sprawie) zwróciła się do Ministra Finansów o udzielenie pisemnej interpretacji w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży działek.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Skarżąca - posiadająca obywatelstwo polskie - od ponad 6 lat mieszka w USA. Jest właścicielem ponad 5 ha gruntu położonego w Polsce, który został nabyty w celu ulokowania kapitału. Grunt ten w chwili obecnej nie jest objęty miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, jest natomiast przeznaczony w studium zagospodarowania przestrzennego pod zabudowę mieszkaniową. Skarżąca rozważa podział gruntu na kilkanaście mniejszych działek (każda o powierzchni ponad 3000 m2) i sprzedaż tak powstałych działek (niezabudowanych). Skarżąca nie prowadzi działalności gospodarczej na terytorium USA, jak również w Polsce.

W związku z przedstawionym stanem faktycznym Skarżąca zwróciła się z pytaniem: czy w przypadku sprzedaży przez osobę fizyczną niezabudowanych działek o powierzchni ponad 3000 m2 każda, wydzielonych z gruntu zakupionego w celu ulokowania kapitału, przeznaczonych w studium zagospodarowania przestrzennego pod zabudowę mieszkaniową należy naliczyć i odprowadzić podatek od towarów i usług?

Zdaniem Skarżącej w przypadku sprzedaży wydzielonych działek, o których mowa wyżej nie będzie ona zobowiązana do naliczenia i odprowadzenia podatku VAT. Swoje stanowisko Skarżąca wywodzi z treści art. 15 ustawy z 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm., w skrócie "ustawa o VAT") oraz art. 9 i 12 VI Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich dotyczących podatków obrotowych wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (77/388/EEC) dalej powoływanej jako "VI Dyrektywa", które stanowią, iż podatnikiem VAT jest każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności związanej z prowadzoną działalnością gospodarczą. Powyższe stanowisko znalazło także potwierdzenie w Wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 24 kwietnia 2007r., sygn. I FSK 603/06), z którego wynika, iż podstawową zasadą podatku VAT jest jego neutralność. Oznacza to, że podmiot musi mieć zagwarantowaną możliwość odzyskania podatku naliczonego, co w przypadku Skarżącej, jako osoby fizycznej nie prowadzącej działalności gospodarczej, nie jest możliwe.