Wyrok WSA w Warszawie z dnia 27 sierpnia 2008 r., sygn. III SA/Wa 530/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marta Waksmundzka-Karasińska, Sędziowie Sędzia WSA Jolanta Sokołowska, Asesor WSA Maciej Kurasz (spr.), Protokolant Lidia Wasilewska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 sierpnia 2008 r. sprawy ze skargi P. M. na interpretację Ministra Finansów z dnia [...] listopada 2007 r. nr [...] w przedmiocie pisemnej interpretacji indywidualnej w zakresie podatku od towarów i usług oddala skargę

1. W zaskarżonej indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego z dnia [...] listopada 2007 r., wydanej na podstawie przepisów art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm. - powoływanej dalej jako "ustawa Ord. pod.") Minister Finansów reprezentowany przez Dyrektora Izby Skarbowej w B. stwierdził, iż stanowisko P. M. (określanego w dalszej części uzasadnienia orzeczenia "Skarżącym" lub "Stroną") - zawarte we wniosku z dnia 24 września 2007 r. o wydanie indywidualnej interpretacji dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działki o przeznaczeniu budowlanym było nieprawidłowe.

2. Z przedstawionego w przedmiotowym wniosku stanu faktycznego dotyczącego zdarzenia przyszłego wynikało, że w dniu 5 listopada 1996 r. Skarżący nabył od gminy E. niezabudowaną nieruchomość położoną w mieście E.. Skarżący nabył powyższą nieruchomość do majątku odrębnego jako jeden z dwóch współwłaścicieli ułamkowych. Nabywający przejęli wobec miasta E. zobowiązanie do zabudowania tej nieruchomości jednorodnym kompleksem handlowo - hurtowym i magazynowym o zabudowie wolnostojącej. Warunki zabudowy nabytej od miasta nieruchomości zostały zawarte w umowie nabycia tej nieruchomości. Zgodnie z oświadczeniem Skarżącego, zobowiązanie zawarte w umowie z gminą co do sposobu zabudowania przedmiotowej nieruchomości, wobec jego niespełnienia, wygasło z upływem 5 lat od nabycia nieruchomości. W dniu 8 lipca 2006 r. Skarżący zniósł współwłasność nieruchomości w ten sposób, iż własność nieruchomości przypadła wyłącznie jemu. Skarżący wskazał, że przedmiotowa nieruchomość leży na terenie gminy E., która nie posiada planu zagospodarowania przestrzennego, natomiast w stadium do planu zagospodarowania przestrzennego jest zakwalifikowana jako działka "przemysłowo - usługowa". Ponadto nieruchomość ta, od dnia jej nabycia w rejestrze gruntów stanowi zurbanizowane tereny niezabudowane. Grunt ten obecnie nie jest zabudowany żadnymi budynkami lub budowlami. We wrześniu 2007 r. Skarżący zawarł ze spółką kapitałową umowę dzierżawy przedmiotowej nieruchomości. Do tego czasu przedmiotowa nieruchomość nie była w żaden sposób wykorzystywana. Skarżący wskazał, iż w przyszłości może zbyć przedmiotową nieruchomość, jako że nie wiąże z nią żadnych planów gospodarczych, a nabywcą może być spółka obecnie dzierżawiąca nieruchomość. Ponadto wskazał, iż nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami. Jedynym zdarzeniem, związanym z obrotem nieruchomościami, była sprzedaż w roku 2004 mieszkania wykorzystywanego na cele osobiste. Ponadto dodał, że nie planuje rozpoczęcia działalności w zakresie obrotu nieruchomościami.