Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 2 lipca 2009 r., sygn. I SA/Wr 194/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA - Ewa Kamieniecka, Sędziowie: Sędzia WSA - Jadwiga Danuta Mróz, Sędzia WSA - Dagmara Dominik (sprawozdawca), Protokolant: Marcin Kuliś, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 2 lipca 2009 r. przy udziale - sprawy ze skargi D. P. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie: podatku od towarów i usług za miesiące za styczeń, luty 2007 r.: oddala skargę.

Uzasadnienie

Przedmiotem zaskarżenia jest decyzja Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia [...] Nr [...] utrzymująca w mocy decyzję Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego we W. z dnia [...] Nr [...] określającą kwotę zobowiązania w podatku od towarów i usług za styczeń 2007 r. w wysokości 126.220 zł; kwotę zobowiązania w podatku od towarów i usług za luty 2007 r. w wysokości 78.423 zł oraz kwotę nadpłaty w podatku od towarów i usług za luty 2007 r. w wysokości 126.220 zł. Z uzasadnienia zaskarżonej decyzji wynika, że podatnik w deklaracji podatkowej VAT-7: za styczeń 2007r. wykazał kwotę nadwyżki z poprzedniej deklaracji w wysokości 10 zł; za luty 2007r. wykazał dostawę towarów opodatkowanych stawką VAT 22% w wysokości 930.246 zł; podatek należny w wysokości 204.654 zł. Następnie w dniu [...] wystąpił z wnioskiem do organu podatkowego pierwszej instancji z żądaniem stwierdzenia nadpłaty z tytułu niesłusznie odprowadzonego VAT w związku ze sprzedażą w dniu [...] działki budowlanej. Argumentem przemawiającym za powstaniem nadpłaty było to, że przedmiotowa działka została nabyta w celach prywatnych związanych z wybudowaniem domu i w momencie jej nabywania strona nie miała zamiaru jej dalszej odsprzedaży. Cel nabycia przedmiotowej działki zdaniem strony potwierdza zapis w akcie notarialnym stwierdzający, iż nabycie następuje z majątku osobistego strony. Strona podniosła również, że nie spełnia zawartej w art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004r. Nr 54 poz. 535 zwanej dalej "ustawą o ptu") przesłanki częstotliwości, ponieważ do dnia sprzedaży działki nie dokonywała żadnych transakcji sprzedaży gruntów, dlatego też czynność jako sporadyczną nie można uznać za czynioną z zamiarem nadania jej stałego zorganizowanego charakteru tj. działalności gospodarczej. Skarżący podkreślił, że by mówić o prowadzeniu działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami musiałby spełnić szereg przesłanek, które czyniłyby tę działalność profesjonalną: dokonanie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej, otrzymanie zaświadczenia o nr REGON; dokonywanie obrotu nieruchomościami, pośrednictwa w tym zakresie, wystawianie ofert ogłoszeń w prasie, mediach, innych środkach masowego przekazu. Skarżący wskazał, że nie dokonywał czynności rejestracyjnych związanych z działalnością gospodarczą, zatem sprzedaż działek stanowiąca jego majątek prywatny w żadnym razie nie może być uznana za działalność gospodarczą w zakresie obrotu nieruchomościami, a on sam za podatnika VAT.