Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 25 czerwca 2009 r., sygn. I SA/Wr 597/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Katarzyna Borońska (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia WSA Zbigniew Łoboda, Sędzia WSA Alojzy Wyszkowski, Protokolant Ewelina Bedyńska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 25 czerwca 2009 r. sprawy ze skargi P. G. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia [...] nr [..] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych I. uchyla zaskarżoną interpretację, II. zasądza od Ministra Finansów na rzecz skarżącego kwotę 200 (dwieście) zł, tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi P.G. jest wydana przez Ministra Finansów indywidualna interpretacja przepisów prawa podatkowego z dnia [...], nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych.

We wniosku złożonym w dniu [...] skarżący przedstawił następujący stan faktyczny.

Skarżący był zatrudniony w Zakładzie Opieki Zdrowotnej we W. na podstawie umowy o pracę od 16 stycznia 1996 r. do 30 kwietnia 2007 r. na stanowisku asystenta w szpitalu w Oddziale Urazowo-Ortopedycznym. Do jego obowiązków na tym stanowisku należało m.in.: sprawowanie opieki nad hospitalizowanymi pacjentami, przeprowadzanie zabiegów operacyjnych u pacjentów szpitala, odbywanie w szpitalu całodobowych dyżurów lekarskich, prowadzenie dokumentacji medycznej oraz wykonywanie innych czynności medycznych niezbędnych w leczeniu pacjentów szpitala, wynikających z poleceń służbowymi wykonywanych pod stałym nadzorem merytorycznym i służbowym ordynatora Oddziału Urazowo-Ortopedycznego szpitala. W ramach pracy w szpitalu wykonywał takie czynności związane z opieką medyczną nad pacjentami hospitalizowanymi w Oddziale jak: ordynowanie leków, leczenie opatrunkowe, ocena wstępna i kwalifikacja do dalszego leczenia szpitalnego, wykonywanie lub uczestniczenie w zabiegach operacyjnych, udzielanie pierwszej pomocy lekarskiej pacjentom przyjmowanym lub zgłaszającym się w izbie przyjęć szpitala, uczestnictwo w codziennych odprawach lekarskich wraz z kierownikiem (ordynatorem) oddziału, wykonywanie zleconych przez ordynatora lub osoby wyznaczone do nadzoru czynności leczniczych u pacjentów hospitalizowanych w szpitalu, wypełnianie i prowadzenie niezbędnej dokumentacji medycznej, w tym historii choroby, karty zleceń, kart informacyjnych, kart zgonów itp. Od kwietnia 2000 r. skarżący rozpoczął prowadzenie jednocześnie działalności gospodarczej - indywidualnej specjalistycznej praktyki lekarskiej w formie gabinetu ortopedycznego - świadcząc usługi dla podmiotów indywidualnych i instytucjonalnych. W dniu 30 marca 2007 r. zawarł ze swoim dotychczasowym pracodawcą umowę na świadczenie usług w prowadzonej przez ww. ZOZ Przychodni. Przychody z powyższej działalności prowadzonej w ramach indywidualnej specjalistycznej praktyki lekarskiej zostały zaklasyfikowane jako przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 21 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000 r., nr 14, poz. 176 ze zm.) - dalej: updf. Podatnik złożył oświadczenie, o którym mowa w art. 9a ust. 2 ww. ustawy, wybierając opodatkowanie osiąganych dochodów w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c powołanej ustawy. Skarżący wskazał, że usługi świadczone w ramach indywidualnej specjalistycznej praktyki lekarskiej w Przychodni Zakładu Opieki Zdrowotnej we W. polegają na: udzielaniu porad lekarskich wstępnych pacjentom kierowanym do leczenia przez lekarzy rodzinnych lub innych specjalistów, wydawaniu orzeczeń w zakresie niezdolności do pracy, medycyny pracy oraz następstw nieszczęśliwych wypadków (tzw. uszczerbek na zdrowiu), wydawaniu skierowań na niezbędne badania diagnostyczne, jak też do leczenia szpitalnego, kontroli leczenia ambulatoryjnego w przypadkach nie wymagających hospitalizacji, prowadzeniu dokumentacji medycznej, tj. ambulatoryjnej historii choroby, recept, kart statystycznych, druków, zwolnień lekarskich itp., wykonywaniu wizyt domowych w miejscu zamieszkania pacjenta.