Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 30 czerwca 2009 r., sygn. II SA/Wr 568/08

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Halina Kremis Sędziowie Sędzia WSA Alicja Palus Sędzia NSA Zygmunt Wiśniewski (spr.) Protokolant Anna Biłous po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 30 czerwca 2009r. sprawy ze skargi Z.U., B.Cz.-U. i A.B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie lokalizacji inwestycji celu publicznego polegającego na budowie kompleksu sportowo-rekreacyjnego przy ul. [...] w W. 1. uchyla decyzję organu I i II instancji; 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana; 3. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. na rzecz skarżących kwotę 500 zł (słownie: pięćset zł) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...]r. Nr [...], podjętą na podstawie art. 59 ust.1 w związku z art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 ze zm.), Prezydent Miasta W. ustalił dla Gminy W. lokalizację inwestycji celu publicznego polegającego na budowie kompleksu sportowo-rekreacyjnego wraz z wyburzeniem istniejących obiektów przy ul. [...] w W., na działkach nr 73/2, 73/1, 68/1, 71/3, 74/1, 71/4, 72/4, 143/1 i 71/1, obręb B.K..

Od w/w decyzji odwołanie wnieśli A.B., B.Cz.-U. i Z.U., podnosząc, że organ I instancji nie ustalił prawidłowo kręgu osób będących stronami postępowania, nie wskazał adresata decyzji, jak również niepełnie oznaczono organ wydający decyzję i nieprawidłowo ją uzasadniono. Takie postępowanie jest, zdaniem stron, niezgodne z art. 107 § 1 i § 3 kodeksu postępowania administracyjnego.

W dniu [...]r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W. wydało na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a. oraz art. 50 ust. 1 i 4, art. 51 ust. 1 pkt 2, art. 53, art. 54 oraz art. 56 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 ze zm.) decyzję Nr [...], którą utrzymano w mocy decyzję organu I instancji. W uzasadnieniu organ wskazał, że zgodnie z art. 50 ust. 1 w/w ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym inwestycja celu publicznego jest lokalizowana na podstawie planu miejscowego, a w przypadku jego braku - w drodze decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego. O wszczęciu postępowania oraz postanowieniach i decyzji kończącej postępowania strony zawiadamia się w drodze obwieszczenia, a także w sposób zwyczajowo przyjęty w danej miejscowości. Inwestora oraz właścicieli i użytkowników wieczystych nieruchomości, na których będą lokalizowane inwestycje celu publicznego, zawiadamia się na piśmie (art. 53 ust. 1 ). W postępowaniu związanym z ustaleniem lokalizacji inwestycji celu publicznego właściwy organ przeprowadza analizę pod kątem warunków i zasad zagospodarowania terenu oraz jego zabudowy, wynikających z przepisów odrębnych, stanu faktycznego i prawnego terenu, na którym przewiduje się realizację inwestycji (art. 53 ust. 3). Decyzje celu publicznego wydaje się po uzgodnieniu m.in. z właściwym zarządcą drogi - w odniesieniu do obszarów przyległych do pasa drogowego (art. 53 ust. 4 pkt 9). Decyzja o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego określa: rodzaj inwestycji, warunki i szczegółowe zasady zagospodarowania terenu oraz jego zabudowy wynikające z przepisów odrębnych, linie rozgraniczające teren inwestycji, wyznaczone na mapie w odpowiedniej skali (art. 54). Jednocześnie w myśl zasady wynikającej z art. 56 w/w ustawy organ nie może odmówić ustalenia lokalizacji inwestycji celu publicznego, jeżeli zamierzenie inwestycyjne jest zgodne z przepisami odrębnymi.