Wyrok WSA w Warszawie z dnia 2 czerwca 2009 r., sygn. III SA/Wa 275/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Alojzy Skrodzki, Sędziowie Sędzia WSA Barbara Kołodziejczak-Osetek (spr.), Sędzia WSA Marek Kraus, Protokolant Lidia Wasilewska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 maja 2009 r. sprawy ze skargi C. S.A. z siedzibą w W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] listopada 2008 r. nr [...] w przedmiocie określenia kwoty zwrotu różnicy w podatku od towarów i usług za grudzień 2003 rok i za styczeń 2004 rok 1) uchyla zaskarżoną decyzję, 2) stwierdza, że uchylona decyzja nie może być wykonana w całości, 3) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w W. na rzecz C. S.A. z siedzibą w W. kwotę 2000 zł (dwa tysiące złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

1. Z przedłożonych Sądowi akt sprawy wynikało, iż w Spółce C. S.A - powoływanej dalej jako "Skarżąca" lub "Spółka" przeprowadzono kontrolę podatkową w zakresie rozliczeń z budżetem państwa w podatku od towarów i usług za grudzień 2003 r. i styczeń 2004 r. Podstawowym przedmiotem działalności Spółki w kontrolowanym okresie była sprzedaż w sklepie znajdującym się w wolnym obszarze celnym (dalej określanym jako "WOC"), na terenie Międzynarodowego Portu Lotniczego w W.. Sprzedaż ta obejmowała towary krajowe wprowadzane do WOC z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz towary niekrajowe sprowadzane z zagranicy. Do sprzedaży w wolnym obszarze celnym, towarów krajowych podróżnym opuszczającym terytorium RP Spółka stosowała stawkę podatku VAT wysokości 0 %, ujmując ją w deklaracji VAT-7 jako: "sprzedaż w kraju opodatkowana stawką 0 %", natomiast sprzedaż w wolnym obszarze celnym towarów sprowadzanych z zagranicy, w stosunku do których nie powstał jeszcze obowiązek podatkowy z tytułu importu, traktowana była jako nie podlegająca VAT na podstawie art. 4b ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 ze zm., zwanej dalej "ustawą o VAT"). Wartość tej sprzedaży nie była wykazywana w deklaracjach dla podatku od towarów i usług. W kontekście prowadzonej przez Spółkę działalności ustalono, iż Skarżąca rozliczyła podatek naliczony zawarty w fakturach VAT dotyczących działalności gospodarczej prowadzonej w WOC, jako związany w całości ze sprzedażą opodatkowaną. Podatek naliczony wynikał z faktur dotyczących najmu pomieszczeń sklepowych, najmu pomieszczeń magazynowych i socjalnych, opłaty za zużytą energię elektryczną, dzierżawę łączy telekomunikacyjnych, najmu pomieszczeń sklepowych, opłaty za zużytą energię elektryczną. Pomieszczenia magazynowe oraz sklepowe znajdujące się na terenie WOC związane były odpowiednio ze składowaniem oraz sprzedażą towarów zarówno podlegających, jak i niepodlegających opodatkowaniu. W zakresie podatku należnego kontrolujący ustalili, że Spółka otrzymała, w okresie objętym kontrolą, rachunki wystawione przez firmę P., dokumentujące zakup usług transportowych. W ocenie kontrolujących Spółka obowiązana była do naliczenia podatku z tytułu importu usług transportowych świadczonych na odcinku od granicy Polski do Warszawy.