Wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 29 czerwca 2009 r., sygn. I SA/Rz 248/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący S. WSA Kazimierz Włoch /spr./ Sędziowie NSA Bożena Wieczorska NSA Jacek Surmacz Protokolant sek.sąd. Teresa Tochowicz po rozpoznaniu w Wydziale I Finansowym w dniu 16 czerwca 2009r. sprawy ze skargi "A" S.A. z siedzibą w R. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia [...] listopada 2008r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług 1) uchyla zaskarżoną interpretację, 2) określa, że uchylona interpretacja nie podlega wykonaniu do chwili uprawomocnienia się wyroku, 3) zasądza od Ministra Finansów na rzecz skarżącej "A" S.A. z siedzibą w R. kwotę 440 (słownie: czterysta czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

I SA/Rz 248/09

UZASADNIENIE

Wnioskiem z dnia 15 września 2008 r. "A" S.A. z siedzibą w R.- zwana dalej "Spółką" - wystąpiła do Ministra Finansów o wydanie interpretacji indywidualnej, stawiając pytanie czy Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku od towarów i usług od zakupu towarów i usług nabywanych w związku z wykonywaniem czynności podlegających opodatkowaniu, które w świetle uregulowań ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie mogą być uznane za koszty uzyskania przychodu.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka w toku bieżącej działalności ponosiła i nadal ponosi szereg kosztów, które w świetle regulacji ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r., Nr 54, poz. 654, ze zm., zwanej dalej ustawą o podatku dochodowym od osób prawnych) nie mogą być uznane za koszty uzyskania przychodu. Koszty te obejmują wydatki związane z obsługa prawną podwyższenia kapitału, koszty doradztwa prawno-podatkowego, koszty analizy ekonomicznej opłacalności tworzenia i lokalizacji nowych spółek zależnych, koszty analiz typu due diligence spółek pod kątem ich zakupu, wydatki na doradztwo przy sporządzaniu wniosków o pozyskanie dotacji, a także wydatki na reprezentację oraz na inwestycje w środki trwałe, które w związku ze zmianami w realiach rynkowych nie zostały przyjęte do użytkowania, lecz spisano je jako inwestycje zaniechane, bowiem z uwagi na ich specjalistyczny charakter nie istniała możliwość ich odsprzedaży.