Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 11 kwietnia 2008 r., sygn. I SA/Wr 1892/07

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Maria Tkacz-Rutkowska, Sędziowie Sędzia NSA Halina Betta, Asesor WSA Tomasz Świetlikowski (spr.), Protokolant Małgorzata Jakubiak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 kwietnia 2008 r. sprawy ze skargi "A" Spółka Jawna [....] z siedzibą w K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. [...] z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku od towarów i usług za styczeń 2007 r. I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w L. z dnia [...] (nr [...]), II. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w W. na rzecz strony skarżącej kwotę 177,00 (słownie: sto siedemdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Przystępując do rozstrzygania, Sąd przyjął następujący stan faktyczny i prawny sprawy. Pismem z dnia [...] r., A Spółka Jawna (dalej: spółka/skarżąca/ strona/podatnik) zwróciła się do Naczelnika Urzędu Skarbowego w L. z wnioskiem

o stwierdzenie nadpłaty w podatku od towarów i usług (dalej: podatek VAT) za styczeń 2007 r. w kwocie [...]. W uzasadnieniu wniosku strona powołała się na wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 4 kwietnia 2007 r. (sygn. akt I SA/Wr 1852/06) przesądzający, jej zdaniem, że art. 88 ust. 1 pkt 3 w związku z art. 86 ust. 3 i 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2004 r., Nr 54, poz. 535 ze zm. - dalej: ustawa VAT) sprzeciwia się regulacjom Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (77/388/EWG - Dz. U. WE L 145 z 13.06.1977 r. ze zm. - dalej: VI Dyrektywa), a zwłaszcza art. 17 ust. 6 tej Dyrektywy. Spółka wskazała, iż w powołanym wyroku Sąd orzekł, że niezgodność ta dotyczy sytuacji, w których rozszerzono zakres ograniczenia rzeczywiście stosowanego przed wprowadzeniem do polskiego porządku prawnego VI Dyrektywy, tj. ograniczenia przewidzianego w art. 25 ust. 1 pkt 3a ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r.