Wyrok WSA w Lublinie z dnia 18 czerwca 2009 r., sygn. II SA/Lu 257/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Ibrom (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia NSA Leszek Leszczyński, Sędzia WSA Bogusław Wiśniewski, Protokolant Asystent sędziego Beata Skubis-Kawczyńska, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 18 czerwca 2009 r. sprawy ze skargi A. M. na postanowienie Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie opłaty legalizacyjnej oddala skargę.

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 26 października 2007 r. Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego utrzymał w mocy postanowienie Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 10 września 2007 r., ustalające M. i A. M. opłatę legalizacyjną w wysokości 50 000 zł za samowolną rozbudowę budynku mieszkalnego usytuowanego na działce nr 117 położonej w P., gm. S..

W uzasadnieniu decyzji Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego wyjaśnił, iż organ pierwszej instancji w toku postępowania administracyjnego ustalił, że na działce nr 117 w P., gm. S., znajduje się budynek mieszkalny, który powstał w 2002 r. w wyniku samowolnej rozbudowy istniejącego wcześniej budynku mieszkalnego. W celu legalizacji wspomnianego obiektu budowlanego Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego postanowieniem z dnia 29 listopada 2006 r. zobowiązał właścicieli nieruchomości, na której znajduje się ten budynek, to jest M. i A. M., do dostarczenia zaświadczenia właściwego organu o zgodności obiektu z ustaleniami planu miejscowego, czterech egzemplarzy projektu budowlanego oraz innych dokumentów na podstawie art. 48 ust. 2 i 3 prawa budowlanego w terminie do 31 marca 2007 r. Właściciele obiektu wykonali w zakreślonym terminie nałożone na nich obowiązki, a organ pierwszej instancji po sprawdzeniu dostarczonych dokumentów i dokumentacji stwierdził, że są one kompletne i zgodne z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. W związku z tym PINB wskazanym wyżej postanowieniem z dnia 10 września 2008 r. ustalił M. i A. M. opłatę legalizacyjną w wysokości 50 000 zł. Organ pierwszej instancji podkreślił, że ewentualne uchybienia Starosty przy przyjmowaniu zgłoszenia budowy przyłącza gazowego, polegające na niepowiadomieniu organów nadzoru budowlanego o rozbudowie budynku bez pozwolenia na budowę i wydaniu pozwolenia na budowę wewnętrznej instalacji gazowej nie oznaczają legalizacji samowoli budowlanej.