Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 3 lutego 2009 r., sygn. II SA/Ol 975/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marzenna Glabas Sędziowie Sędzia WSA Hanna Raszkowska (spr.) Sędzia WSA Tadeusz Lipiński Protokolant Urszula Wojciechowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 lutego 2009 roku sprawy ze skargi M. K. na decyzję Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie budowy obiektu budowlanego 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję organu I instancji; 2. orzeka, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu; 3. zasądza od Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego na rzecz skarżącego kwotę 740 zł (siedemset czterdzieści złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

W dniu 16 maja 2007 r. A. i R.G. dokonali zgłoszenie do Starosty N. zamiaru budowy pięciu zbiorników na gnojówkę, każdy o pojemności 25 m- oraz płyty gnojowej o powierzchni użytkowej 150 m-, na działkach "[...]" w K.

Postanowieniem dnia "[...]" Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w N., działając na podstawie art. 48 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t.j. Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118, z późn. zm.), wstrzymał prowadzenie robót budowlanych na działce nr "[...]", nakazał inwestorom zabezpieczyć wykop pod trzecią komorę zbiornika i zobowiązał ich do przedstawienia, do dnia 31 sierpnia 2007r., wymienionych w sentencji postanowienia dokumentów. Organ nadzoru budowlanego ustalił bowiem w toku kontroli rozbieżności pomiędzy danymi wynikającymi ze zgłoszenia a faktycznie wykonywanymi robotami budowlanymi. Inwestorzy wybudowali jeden dwukomorowy zbiornik o wymiarach: 13m x 4,5m x 1,65m, o pojemności ok. 40m- przedzielony wewnątrz ścianką, natomiast według projektu każdy ze zbiorników powinien mieć wymiary 6,5m x 4,5m x 1,65m i pojemność 24 m-. Realizowana inwestycja wymagała zatem pozwolenia na budowę. Organ pierwszej instancji stwierdził również, że samowolna budowa nie spowoduje zmiany funkcji zagospodarowania terenu i nie narusza przepisów w zakresie uniemożliwiającym doprowadzenie tego obiektu do stanu zgodnego z prawem.