Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 27 maja 2009 r., sygn. I SA/Wr 246/09

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Katarzyna Borońska, Sędziowie Sędzia NSA Lidia Błystak, Sędzia WSA Marta Semiczek (sprawozdawca), Protokolant Lucyna Barańska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 27 maja 2009 r. przy udziale sprawy ze skargi A. sp. z o.o. we W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 2005r. oraz odsetek za zwłokę za IV, VI, VII i IX/2005r. oddala skargę

Uzasadnienie

Spółka A. pismem z [...] r. zwróciła się do Naczelnika Urzędu Skarbowego W. - S. M. o stwierdzenie i zwrot nadpłaty z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych za 2005r. w wysokości 40.720 zł. Złożyła [...] r. korektę zeznania podatkowego CIT-8 o wysokości osiągniętego dochodu za 2005r., w którym zadeklarowała należny podatek w wysokości 107.383 zł i nadpłatę w kwocie 40.720 zł.

Wszczęte w związku z wnioskiem z [...] r. Spółki postępowanie podatkowe nie potwierdziło słuszności korekt kosztów, które miały w efekcie spowodować wystąpienie nadpłaty w podatku dochodowym od osób prawnych za 2005r. Spółka A. na podstawie umów licencyjnych z B. zawierała umowy sublicencyjne na korzystanie z określonego znaku towarowego przez określony podmiot. W każdej z takich umów zaznaczony był czas jej obowiązywania. I tak, w umowie sublicencyjnej zawartej [...] r. z C. na chipsy czas obowiązywania umowy określony był na okres od [...] r. do [...] r., z tym że [...] r. skrócono go do [...] r. W umowie sublicencyjnej zawartej [...] r. pomiędzy A. a Spółką z o.o. D. na soki czas obowiązywania umowy określony był na okres od [...] r. do [...] r., z tym że [...] r. skrócono go do [...] r. W umowie sublicencyjnej zawartej [...] r. pomiędzy A., a E. S.A. dotyczącą lodów okres obowiązywania umowy określony był na czas nieokreślony, nie dłużej jednak niż do dnia [...] r.

Zdaniem organu I instancji z przedłożonych umów sublicencji jednoznacznie wynika, że były one zawarte na okres dłuższy niż rok. Na skutek nabycia licencji spółka A. nabywała prawo do dalszego przekazania tej licencji osobom trzecim i do pobierania z tego tytułu pożytków w postaci opłat licencyjnych. Używała więc znaku towarowego, który tym samym musiał być zdatny do gospodarczego wykorzystania. Używanie to wyrażało się w udzielaniu dalszej licencji ( sublicencji). Organ podatkowy stwierdził, że spełnione zostały wszystkie warunki z art. 16 b ust.1 ustawy z ustawy z 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. nr 54, poz. 654 ze zm. zwanej dalej u.o.p.d.o.p.,) tj. sublicencje nadawały się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania, przewidywany okres użytkowania wynosił dłużej niż rok, wykorzystane były na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, albo oddane do używania na podstawie umowy licencyjnej.