Wyrok WSA w Warszawie z dnia 27 maja 2009 r., sygn. VII SA/Wa 427/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jarosław Stopczyński, , Sędzia WSA Leszek Kamiński (spr.), Sędzia WSA Krystyna Tomaszewska, Protokolant Piotr Bibrowski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 maja 2009 r. sprawy ze skargi S. S. na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] znak [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu pierwszej instancji, II. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku, III. zasądza od Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego na rzecz skarżącego S. S. kwotę 500 zł (pięćset złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego decyzją z dnia [...] znak :[...], na podstawie art. 157 § 1 i art. 158 § 1 w związku z art. 156 § 1 oraz art. 105 § 1 Kodeksu postępowania administracyjnego (tekst jednolity ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. (Dz. U. z 2000 r., Nr 98, poz. 1071, ze zm.), zwanej dalej k.p.a., po rozpatrzeniu wniosku S. S. w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji Wojewody [...] z dnia [...], Nr [...], zatwierdzającej plan realizacyjny i udzielającej pozwolenia Z. w R. na budowę obejmującą remont 2 linii 30 kV B. I i II, w miejscowości B., R. i R., odmówił stwierdzenia nieważności powyższej decyzji w części dotyczącej zatwierdzenia planu realizacyjnego i wydania pozwolenia na budowę obejmującą remont przedmiotowej inwestycji na działce o nr ew. [...] (obecnie [...]), w pozostałej zaś części umorzył postępowanie.

W uzasadnieniu swojego wniosku organ wskazał, że w dniu wydania decyzji o pozwoleniu na remont 2 linii 30 kV B. I i II, w miejscowości B., R. i R., nieruchomość o nr ew. [...] (obecnie[...]) stanowiła własność W. R., który dopiero w dniu 5 listopada 1980 r. (akt notarialny Rep. A Nr [...] z [...]) zbył ją na rzecz małżonków Z. i S. S. W tej sytuacji do wydania pozwolenia na budowę wymagana była zgoda tylko W. R., jako właściciela przedmiotowej działki, w dniu wydania decyzji. Dlatego też, brak udzielenia przez wnioskującego zgody na inwestycję objętą kwestionowaną decyzją z dnia [...] nie może stanowić podstawy do stwierdzenia nieważności tej decyzji, zgodnie z jego wnioskiem. Ponadto, wnikliwa analiza dostępnego materiału dowodowego, aczkolwiek niekompletnego z uwagi na duży upływ czasu, mimo braku w aktach sprawy zgody W. R., ówczesnego właściciela nieruchomości na przedmiotową inwestycję, nie pozwala wykluczyć, że takiej zgody nie udzielił on inwestorowi. Tym samym organ stwierdził, że nie jest możliwe stwierdzenie w sposób niebudzący wątpliwości, że w niniejszym przypadku doszło do rażącego naruszenia prawa, które wypełniałoby przesłankę z art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a. do stwierdzenia nieważności decyzji. Dlatego też z uwagi na wymienione okoliczności, jak i niekorzystne skutki społeczno-gospodarcze, które mogłyby wyniknąć z ewentualnego stwierdzenia nieważności kwestionowanego pozwolenia na budowę w części działki skarżącego, organ odmówił stwierdzenia nieważności decyzji Wojewody [...] z dnia [...], w zakresie dotyczącym nieruchomości o nr ew. [...] (obecnie [...]).