Wyrok WSA w Warszawie z dnia 27 maja 2009 r., sygn. IV SA/Wa 213/09
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Wanda Zielińska-Baran, Sędziowie Sędzia WSA Łukasz Krzycki (spr.), Sędzia NSA Otylia Wierzbicka, Protokolant Artur Dral, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 maja 2009 r. sprawy ze skargi F. Sp. z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Głównego Inspektora Ochrony Środowiska z dnia [...] listopada 2008 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nadpłaty za brak sieci - skargę oddala -
Uzasadnienie
Zaskarżoną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie przez F. sp. z o. o. w W. decyzją z dnia [...] listopada 2008 r. nr [...] Główny Inspektor Ochrony Środowiska utrzymał w mocy swoją decyzję z dnia [...] maja 2008 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nadpłaty w wysokości 59.624,66 zł z tytułu opłaty za brak sieci zbierania pojazdów.
Organ wskazał, iż F. sp. z o. o. w W. wniosła opłatę za brak sieci zbierania pojazdów w całym 2006 r. Podstawą stwierdzenia nadpłaty w wysokości 59.624,66 zł było ustalenie, iż w okresie między 1 stycznia 2006 r. a 2 stycznia 2006 r. spółka nie prowadziła działalności polegającej na wprowadzaniu pojazdów do obrotu.
W ocenie organu bezzasadne było żądanie spółki dotyczące zwrotu całej samodzielnie naliczonej i uprzednio uiszczonej przez nią kwoty 10.881.500,00 zł z tytułu opłaty za brak sieci zbierania pojazdów. Spółka wprowadziła 21.763 pojazdy i działała w 2006 r. przez 363 dni, tj. od dnia 3 stycznia 2006 r., do końca 2006 r.
Z przeprowadzonej analizy zapewnienia sieci zbierania pojazdów wynika, iż spółka w tym okresie nie zapewniła sieci zbierania pojazdów spełniającej warunki określone w art. 11 ustawy z dnia 20 stycznia 2005 r. o recyklingu pojazdów wycofanych z eksploatacji (Dz. U. nr 25, poz. 202, nr 175, poz. 1458), zwanej dalej "ustawą". Stworzona przez nią sieć nie objęła bowiem terytorium kraju w taki sposób, aby zapewnić właścicielowi możliwość oddania pojazdu wycofanego z eksploatacji do punktu zbierania pojazdów lub stacji demontażu, położonych w odległości nie większej niż 50 km w linii prostej od miejsca zamieszkania albo siedziby właściciela pojazdu.