Wyrok WSA w Warszawie z dnia 7 maja 2009 r., sygn. II SA/Wa 183/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Joanna Kube, Sędziowie WSA Anna Mierzejewska, Eugeniusz Wasilewski (spr.), Protokolant Mateusz Rogala, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 maja 2009 r. sprawy ze skargi A. S. na rozkaz personalny Komendanta Głównego Policji z dnia [...] listopada 2008 r. nr [...] w przedmiocie zwolnienia ze służby w Policji oddala skargę

Uzasadnienie

Rozkazem personalnym nr [...] z dnia [...] września 2008 r. Komendant Szkoły Policji w P., działając na podstawie art. 41 ust. 2 pkt 7 w związku z art. 45 ust. 3 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 2007 r. Nr 43, poz. 277 z późn. zm.), zwolnił [...] A. S. ze służby w Policji z dniem [...] września 2008 r. Na podstawie art. 108 § 1 Kodeksu postępowania administracyjnego rozkazowi nadano rygor natychmiastowej wykonalności, uzasadniając to ważnym interesem społecznym, wyrażającym się przede wszystkim w potrzebie zapewnienia ciągłości i prawidłowości realizacji nałożonych na Zakład Prewencji Szkoły Policji w P. zadań służbowych.

W uzasadnieniu rozkazu podano, iż [...] A. S. od dnia [...] stycznia 2007 r. do dnia [...] października 2007 r. oraz od dnia [...] listopada 2007 r. do dnia [...] sierpnia 2008 r. był niezdolny do służby z powodu choroby. Na zwolnieniu lekarskim przybywał on łącznie [...] dni, z czego jedno zwolnienie zostało wystawione przez lekarza chorób wewnętrznych, zaś pozostałe przez lekarza psychiatrę.

W związku z przebywaniem policjanta na długotrwałych zwolnieniach lekarskich w dniu [...] lipca 2007 r. został on skierowany do Wojewódzkiej Komisji Lekarskiej MSWiA [...], celem orzeczenia o zdolności do dalszej służby w Policji i na zajmowanym stanowisku. W dniu [...] sierpnia 2007 r. funkcjonariusz pobrał od Przewodniczącej WKL MSWiA [...] kartę obiegową do wykonania niezbędnych badań lekarskich, jednak nie stawił się przed komisją w celu jej zdania oraz wyznaczenia terminu badania. Jednocześnie nie informował bezpośredniego przełożonego o jakichkolwiek trudnościach w tym przedmiocie.