Wyrok WSA w Białymstoku z dnia 4 maja 2009 r., sygn. I SA/Bk 576/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Urszula Barbara Rymarska (spr.), Sędziowie sędzia WSA Sławomir Presnarowicz, asesor WSA Jacek Pruszyński, Protokolant Beata Borkowska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 4 maja 2009 r. sprawy ze skargi E. B. P. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia [...] września 2008 r. nr [...] w przedmiocie zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych za 2006 r. oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z [...] czerwca 2008 r. Nr [...] Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w B. ustalił Panu E. B. P. (dalej również jako Skarżący) zobowiązanie podatkowe w zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych za 2006 r. w kwocie odmiennej niż zadeklarowano.

Z ustaleń organu wynika, że Skarżący w 2006 r. prowadził działalność gospodarczą pod nazwą "I" w B. (sprzedaż detaliczna odzieży) w ramach, której dokonywał m.in. sprzedaży towarów nie rejestrując jej w całości w prowadzonej dla celów podatkowych ewidencji przychodów i w związku z tym nie uiścił należnego podatku od przychodów ewidencjonowanych w kwocie odpowiadającej rzeczywistym przychodom. Naruszył tym samym art. 6 ust. 1 ustawy z 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz.U nr 144, poz. 930 ze zm.), w powiązaniu z przepisem § 13 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Finansów z 17 grudnia 2002 r. w sprawie prowadzenia ewidencji przychodów i wykazu środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (Dz. U. nr 219, poz. 1836). Dlatego też wartość niezaewidencjonowanego przychodu i należny podatek organ określił na podstawie art. 17 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Dyrektor Izby Skarbowej w B. decyzją z [...] września 2008 r. Nr [...], utrzymał w mocy powyższe rozstrzygnięcie organu pierwszej instancji, nie dopatrując się naruszenia wskazanych przez Stronę przepisów oraz zasad prawa. Organ odwoławczy podniósł, że z zabezpieczonego w miejscu zamieszkania Skarżącego przez funkcjonariuszy Komendy Wojewódzkiej Policji w B. zeszyty formatu A-3 (odręczne zapiski, dotyczące transakcji gospodarczych za okres od [...] marca 2005 r. do [...] grudnia 2006 r.) wynika rzeczywista wielkość obrotu osiągniętego przez Skarżącego. Powyższe ustalenia były podstawą uznania ewidencji księgowych prowadzonych przez Skarżącego w 2006 r. na podstawie art. 193 § 4 i 6 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa, t.j. Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm. (w dalszej części uzasadnienia przywołanej w skrócie: "O.p") za nierzetelne w części, w jakiej nie zawierają danych dotyczących obrotu wykazanego w zabezpieczonych zeszytach. Z uwagi na brzmienie art. 23 § 2 O.p. oraz fakt, iż dane z ksiąg podatkowych, uzupełnione dowodami uzyskanymi w toku postępowania, pozwoliły