Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 30 kwietnia 2009 r., sygn. II SA/Wr 490/08

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Mieczysław Górkiewicz, Sędziowie Sędzia WSA Andrzej Cisek (spraw.), Sędzia NSA Julia Szczygielska, Protokolant Magdalena Dworszczak, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 23 kwietnia 2009r. sprawy ze skargi W. S. F. we W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego we W. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy I. uchyla decyzję I i II instancji; II. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu; III. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego we W.na rzecz strony skarżącej kwotę 757zł (słownie: siedemset pięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu poniesionych kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] (Nr [...]), działający z upoważnienia Prezydenta W., Kierownik Zespołu Lokalizacji Inwestycji Urzędu Miejskiego W. ustalił na rzecz M. D. warunki zabudowy, dla inwestycji obejmującej budowę zespołu budynków mieszkalnych wielorodzinnych z lokalami usługowymi i garażem podziemnym oraz elementami infrastruktury technicznej wraz z niezbędnymi rozbiórkami, przewidzianej do realizacji na działkach nr [...], [...] i części działek nr [...] i [...], Am- [...], przy al. M. [...] we W.

W uzasadnieniu organu I instancji wskazano, że do dnia [...] na terenie objętym powyższą inwestycja obowiązywał plan ogólny zagospodarowania przestrzennego m. W., uchwalony uchwałą Miejskiej Rady Narodowej nr [...]z dnia [...] ( Dz. Urz. W. W. Nr [...] poz. [...] z późniejszymi zmianami). Teren inwestycyjny leży na obszarze sporządzanego aktualnie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego w rejonie ul. B. D. i H. S. we W. ( Uchwała Rady Miejskiej W. Nr [...] z dnia [...] w sprawie przystąpienia do sporządzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego). Organ I instancji ustalił ponadto, że teren planowanej inwestycji nie leży na obszarach przeznaczonych w tym planie do realizacji inwestycji celu publicznego, o których mowa w art. 39 ust. 3 pkt 3 i art. 48 ustawy z 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. nr 80, poz. 717 ze zm.). Organ lokalizacyjny zauważył, że działki sąsiednie dostępne z tej samej drogi publicznej, są zabudowane w sposób pozwalający na określenie wymagań dotyczących nowej zabudowy w zakresie kontynuacji funkcji, parametrów, cech i wskaźników kształtowania zabudowy oraz zagospodarowania terenu, w tym gabarytów i formy architektonicznej obiektów budowlanych oraz intensywności wykorzystania terenu. Ponadto organ ten stwierdził, że teren inwestycji ma dostęp do drogi publicznej, istniejące i projektowane uzbrojenie terenu jest wystarczające dla realizacji zamierzenia budowlanego, a teren jest oznaczony w ewidencji gruntów jako zurbanizowany teren niezabudowany i nie wymaga zgody na zmianę przeznaczenia na cele nierolnicze i nieleśne. Nadto organ pierwszoinstancyjny uznał, że żaden z przepisów odrębnych nie sprzeciwia się realizacji inwestycji objętej niniejszą decyzją.