Wyrok WSA w Warszawie z dnia 29 kwietnia 2009 r., sygn. II SA/Wa 33/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Joanna Kube, Sędzia WSA Andrzej Kołodziej, Sędzia WSA Sławomir Fularski (spr.), Protokolant Agnieszka Bieniewska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 kwietnia 2009 r. sprawy ze skargi J.S. na decyzję Dowódcy Wojsk Lądowych z dnia [...] listopada 2008 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania prawa do uposażenia za okres od [...] lipca 2002 r. do [...] lutego 2003 r. 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Dowódcy [...] Dywizji Zmechanizowanej z dnia [...].09.2008 roku nr [...], 2. zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości, 3. zasądza od Dowódcy Wojsk Lądowych na rzecz skarżącego 240 zł (dwieście czterdzieści złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Dowódca [...] Dywizji Zmechanizowanej decyzją z dnia [...] września 2008 roku, działając na podstawie art. 71 ust. 1, art. 75 ust. 1 i art. 104 ust. 1 ustawy z dnia 11 września 2003 roku o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych ( Dz. U. z 2003 roku, Nr 179, poz. 1750 ze zm., dalej jako ustawa o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych), odmówił [...] J.S. przyznania prawa do uposażenia za okres od 1 lipca 2002 r. do 24 lutego 2003 r.

W uzasadnieniu decyzji organ I instancji wyjaśnił, że [...] J.S. wypowiedziano stosunek służbowy decyzjami nr [...] z [...] lipca 2001 r. i utrzymującą ją w mocy decyzją Ministra Obrony Narodowej nr [...] z dnia [...] lutego 2002 r. Następnie, Minister Obrony Narodowej decyzją nr [...] z dnia [...] lutego 2003 r. stwierdził nieważność wyżej wymienionych decyzji. Kolejną decyzją Ministra Obrony Narodowej nr [...] z dnia [...] grudnia 2003 r. [...] J.S. został zwolniony z zawodowej służby wojskowej z dniem [...] stycznia 2004 r. [...] J.S. złożył wniosek w sprawie wszczęcia postępowania o wypłatę uposażenia za okres od dnia 1 lipca 2002 r. do dnia 24 lutego 2003 r., zatem od tej daty należy liczyć 3-letni okres przedawnienia, który upłynął 25 lutego 2006 r. Organ stwierdził, że uposażenia za ww. okres można było już żądać 25 lutego 2003 r. Zdaniem organu, wnioskodawca nie podejmował czynności zmierzających bezpośrednio w celu dochodzenia, ustalenia lub zabezpieczenia roszczenia. Za takie działanie nie można bowiem uznać podejmowanych przez niego czynności zmierzających do wypłaty innych świadczeń, tj. odprawy bądź świadczenia pieniężnego w wysokości kwoty uposażenia zasadniczego wraz z dodatkami o charakterze stałym wypłacanego przez okres jednego roku po zwolnieniu ze służby. W konkluzji organ wskazał, że nie uznał roszczeń wnioskodawcy, zatem do przerwania biegu przedawnienia nie doszło. Tym samym zaś, doszło do przedawnienia dochodzonego roszczenia.