Wyrok WSA w Warszawie z dnia 20 marca 2009 r., sygn. III SA/Wa 3171/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Grażyna Nasierowska, Sędziowie Sędzia WSA Jerzy Płusa (spr.), Sędzia WSA Hieronim Sęk, Protokolant Lidia Wasilewska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 marca 2009 r. sprawy ze skargi A. G. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] września 2008 r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania w podatku od towarów i usług oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] czerwca 2008 r. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej (UKS) w W. określił A. G., zwanemu dalej "Skarżącym", wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług, kwoty tego podatku do zwrotu oraz do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy za poszczególne miesiące 2006 r.

W uzasadnieniu decyzji wskazał, że z zebranego w postępowaniu kontrolnym materiału dowodowego wynika, iż Skarżący w okresie od stycznia do grudnia 2006 r. nie ujął w rejestrach sprzedaży VAT oraz w deklaracjach podatkowych VAT-7 uzyskanego przychodu ze sprzedaży 5.858 par butów, które produkował. Wielkość niewykazanej sprzedaży butów potwierdza analiza ilości spodów obuwniczych będących w dyspozycji Skarżącego w 2006 r. W decyzji przedstawiono ponadto ustalenia zawarte w protokole kontroli z dnia [...] kwietnia 2008 r. oraz ustosunkowano się do wyjaśnień składanych w toku kontroli przez Skarżącego.

W związku z powyższymi ustaleniami, organ kontroli skarbowej uznał, że ewidencje sprzedaży VAT za kontrolowany okres były prowadzone nierzetelnie i na mocy art. 193 § 6 Ordynacji podatkowej nie uznał tych ewidencji w powyższym zakresie za dowód w prowadzonym postępowaniu.

Podstawę opodatkowania w podatku od towarów i usług z tytułu niezaewidencjonowanej sprzedaży obuwia określono ustalając średnią cenę jednej pary obuwia bez podatku w kwocie 60,90 zł (wartość wykazanej przez Skarżącego sprzedaży obuwia netto bez VAT w 2006 r. podzielono przez wykazaną ilość sprzedanych par obuwia).