Wyrok WSA w Łodzi z dnia 5 marca 2009 r., sygn. III SA/Łd 464/08

Dnia 5 marca 2009 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi -Wydział III w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Janusz Nowacki Sędziowie Sędzia WSA Monika Krzyżaniak (spr.) Sędzia WSA Małgorzata Łuczyńska Protokolant asystent sędziego Anna Łuczyńska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 marca 2009 roku sprawy ze skargi A. T. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] nr [...] w przedmiocie wymeldowania oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] Nr [...] Burmistrz Miasta U. orzekł o wymeldowaniu A. T. z pobytu stałego z nieruchomości położonej w miejscowości S., gmina U.

Z akt administracyjnych wynika, że z wnioskiem o wymeldowanie A. T. z pobytu stałego z miejscowości S. wystąpił w dniu 17 kwietnia 2003 r. S. T., podnosząc, iż żona nie przebywa w miejscu stałego zameldowania od września 2001 roku.

W trakcie prowadzonego postępowania administracyjnego - w dniu 1 września 2003r. A. T. złożyła do Sądu Rejonowego w Ł. pozew o przywrócenie naruszonego posiadania tj. umożliwienie zamieszkiwania w miejscu stałego zameldowania. Sąd Rejonowy w Ł. wyrokiem z dnia 2 marca 2005 r. sygn. akt I C119/03 oddalił powództwo A. T. przeciwko S. T. o naruszenie posiadania.

Na podstawie przeprowadzonego postępowania administracyjnego Burmistrz Miasta U. w dniu [...] wydał decyzję orzekającą o wymeldowaniu z pobytu stałego A. T. z lokalu położonego w S. W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ wskazał, iż na podstawie zgromadzonego materiału dowodowego ustalono, iż A. T. faktycznie opuściła miejsce pobytu stałego, a opuszczenie przedmiotowego lokalu miało charakter dobrowolny.

Od tej decyzji A. T. wniosła odwołanie twierdząc, iż nie jest prawdą, aby miejsce pobytu stałego opuściła dobrowolnie.

Decyzją z dnia [...], Nr [...] (znak: [...]) Wojewoda [...] utrzymał w mocy decyzję Burmistrza Miasta U. z dnia [...], Nr [...] o wymeldowaniu z pobytu stałego A. T. z nieruchomości położonej w miejscowości S. Organ odwoławczy uznał, że Burmistrz Miasta U. prawidłowo dokonał oceny przesłanki opuszczenia przez A. T. miejsca pobytu stałego na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 roku o ewidencji ludności i dowodach osobistych (tj. Dz. U. z 2001 roku, Nr 87, poz. 960) i stwierdził, że w sprawie zaistniały przesłanki do wymeldowania z pobytu stałego A. T.