Wyrok WSA w Gorzowie Wlkp. z dnia 12 marca 2009 r., sygn. II SA/Go 844/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Grażyna Staniszewska Sędziowie Sędzia WSA Mirosław Trzecki (spr.) Sędzia WSA Joanna Brzezińska Protokolant sekretarz sądowy Agata Przybyła po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 marca 2009 r. sprawy ze skargi Wojewody na uchwalę Rady Miasta z dnia [...] r., nr XVI/115/2008 w przedmiocie rozpatrzenia skargi na działalność Burmistrza Miasta i Gminy stwierdza niezgodność z prawem uchwały Rady Miejskiej Nr XVI/115/2008 z dnia [...]r. w sprawie rozpatrzenia skargi na działalność Burmistrza Miasta i Gminy.

Uzasadnienie

Zarządzeniem Burmistrza Miasta i Gminy z dnia [...] lipca 2007 r. nr [...] odwołano E.F. z funkcji Dyrektora Gimnazjum.

W dniu [...] grudnia 2007 r. skargę na działania Burmistrza w związku z wydanym zarządzeniem złożył E.F.. Wskazał, iż zarządzenie nie posiada uzasadnienia faktycznego i prawnego. Ponadto kwestionował naruszenie trybu odwołania dyrektora ze stanowiska, w szczególności wywieranie presji na radę pedagogiczną.

Uchwałą z dnia [...] lutego 2008 r. nr [...] Rada Miejska uznała skargę E.F. z dnia [...] grudnia 2007 r. na działalność Burmistrza Miasta i Gminy za niezasadną.

W uzasadnieniu Rada Miasta wskazała, iż po przeprowadzeniu postępowania wyjaśniającego wszystkie zarzuty podniesione w skardze, a dotyczące odwołania E.F. z funkcji dyrektora szkoły i udzielenia mu nagany były przedmiotem wielokrotnego rozpoznawania przez Sąd Rejonowy Wydział Pracy. Stwierdzono, że Sąd wskazał wprawdzie na uchybienia w dokonywanych przez Burmistrza czynnościach uznał jednak skuteczność odwołania E.F. z funkcji.

Powyższą uchwałę zaskarżył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wlkp. Wojewoda. Organ wskazał, iż działa na podstawie art. 93 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r, nr 142, poz. 1591 ze zm.). Wniósł o stwierdzenie nieważności uchwały nr [...] w całości. Zaskarżonej uchwale zarzucił istotne naruszenie art. 238 § 1 kpa poprzez brak wyczerpującego uzasadnienia faktycznego i prawnego aktu.