Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 10 lutego 2009 r., sygn. I SA/Wr 1110/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Kamieniecka (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia WSA Jadwiga Danuta Mróz, Asesor WSA Katarzyna Borońska, Protokolant Edyta Luniak, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 10 lutego 2009 r. sprawy ze skargi W. S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. Ośrodek Zamiejscowy w L. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2004 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] nr [...] Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej we W. Ośrodek Zamiejscowy w L. po przeprowadzeniu postępowania kontrolnego w firmie A spółka jawna D. S., W. S. (sprzedaż hurtowa i detaliczna sprzętu AGD i RTV) określił W. S. zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2004 rok w wysokości [...]. W uzasadnieniu decyzji organ stwierdził, że spółka A zawyżyła koszty uzyskania przychodów (nie skorygowane przez wspólników spółki) o kwotę [...] z tytułu uznania strat w towarach handlowych jako niedobory niezawinione oraz o kwotę [...] z tytułu ujęcia w kosztach reprezentacji i reklamy wydatków poniesionych na zakup alkoholu.

Organ pierwszej instancji wskazał, że w kontrolowanej spółce w wyniku przeprowadzonej w hurtowni na dzień 31 grudnia 2004 r. inwentaryzacji towarów ujawniono nadwyżki i niedobory w środkach obrotowych, które udokumentowano protokółami różnic inwentaryzacyjnych. Następnie spółka zaewidencjonowała niedobory w pozostałych kosztach operacyjnych, uznając je za niezawinione bez wyjaśnienia przyczyn ich powstania. Organ ustalił, że niedobory uznane przez spółkę za niezawinione dotyczą zarówno towarów o dużych gabarytach, np. pralek, chłodziarko - zamrażarek, okapów kuchennych, kuchni, płyt gazowych i ceramicznych, jak i towarów o mniejszych wymiarach, brakujących w znacznych ilościach, np. etui na płyty ([...] sztuki). W ocenie organu wysokość wykazanych niedoborów świadczy o braku kontroli i nadzoru nad pracownikami zatrudnionymi przy wydawaniu towarów (magazynierów, sprzedawców), tym bardziej, że nie byli oni odpowiedzialni materialnie za powierzone mienie. Niedobory są następstwem złej organizacji pracy i braku odpowiednich zabezpieczeń, a wspólnicy nie dołożyli starań mających na celu zminimalizowanie strat w towarach. Nie podjęto działań mających na celu ustalenie przyczyn powstawania strat i osób za nie odpowiedzialnych. Według organu nie można uznać za koszt uzyskania przychodu strat w środkach obrotowych powstałych z przyczyn zależnych od podatnika i z powodu złej organizacji pracy, których następstwem jest niewłaściwe rozdysponowanie towaru lub kradzieże.