Wyrok WSA w Lublinie z dnia 20 lutego 2009 r., sygn. I SA/Lu 736/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Irena Szarewicz-Iwaniuk, Sędziowie WSA Małgorzata Fita (sprawozdawca),, WSA Wojciech Kręcisz, Protokolant Referent stażysta Kamil Rutkowski, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 20 lutego 2009 r. sprawy ze skargi J. P. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2003 rok I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej z dnia [...] Nr [...]; II. orzeka, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości; III. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej na rzecz J. P. kwotę [...] tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Dyrektor Izby Skarbowej decyzją z dnia [...] nr [...], wydaną na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej po rozpatrzeniu odwołania J. P. od decyzji Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej z dnia [...], nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2003 r., utrzymał zaskarżoną decyzję w mocy.

W uzasadnieniu podał, że w toku kontroli przeprowadzonej w A. z siedzibą w L., której skarżąca była wspólnikiem razem z M. P., ujawniono fakt "przerzucania dochodów" na pozostającą w związku gospodarczym Hurtownię Farmaceutyczną B. z siedzibą w L. Skorygowano w związku z tym wysokość dochodu osiągniętego przez spółkę w 2003 r. Decyzją z dnia [...] Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej określił J. P. zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2003 r. w kwocie 261 510 zł. Podstawę prawną wydanego rozstrzygnięcia stanowił m.in. art. 25 ust. 4 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14. poz. 176 ze zm.).

Dyrektor Izby Skarbowej nie uwzględnił odwołania podatniczki od tej decyzji, podzielając stanowisko organu I instancji i dokonane przez ten organ ustalenia, z których wynika, że przedmiotem działalności spółki A. była produkcja 3 leków oraz import i sprzedaż opatrunków [...]. Produkowane i importowane wyroby były wprowadzane do obrotu za pośrednictwem B. Jedynie niewielką ilość opatrunków sprzedano bezpośrednio Wojewódzkiemu Szpitalowi Specjalistycznemu. Między spółką A. a Hurtownią B. istniał w ocenie organów związek gospodarczy, a wniosek taki wyciągnięto z faktu zawarcia umowy dotyczącej współpracy, sprzedaży na zasadzie wyłączności, wykonywania pewnych czynności związanych z bieżącą działalnością hurtowni działających w latach 1998-2002 przez pracowników spółki , wykonywania przez spółkę w latach 1999-2003 działań związanych bezpośrednio z organizacją i wsparciem sprzedaży towarów dla innych nabywców niż powiązane hurtownie, wypłacania przez spółkę prowizji dla przedstawiciela handlowego od transakcji zawartych pomiędzy Hurtowniami Farmaceutycznymi C. i D., dokonywania przez hurtownie zwrotu niesprzedanych towarów spółce A. i następnie wprowadzanie tych towarów do obrotu za pośrednictwem hurtowni działającej w następnym roku, przekazywanie przez osoby prowadzące hurtownie -A. S., J. S., A. P. i M. P. środków uzyskanych z działalności gospodarczej hurtowni M. P., mechanizmu ustalania cen pomiędzy spółką A. a Hurtownią Farmaceutyczną D., związków pomiędzy hurtowniami i byłymi pracownikami spółki. Wskazano, że porównanie marż kwotowych, osiąganych przez spółkę i hurtownie ( rozliczające się z podatku dochodowego w formie zryczałtowanej) wyraźnie wskazuje na przerzucanie dochodu, większość zysków realizowana jest bowiem w hurtowniach. Podkreślono też, że hurtownie te płaciły za towar dopiero po otrzymaniu zapłaty od ich kontrahentów. Organ odwoławczy uznał też za prawidłową przyjętą przez Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej metodę szacowania dochodu przy użyciu metody ceny niekontrolowanej ( § 4 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 10 października 1997 r. w sprawie sposobu i trybu określania dochodów podatników w drodze oszacowania cen w transakcjach dokonywanych przez tych podatników - Dz.U. Nr 128, poz. 833). Za uznaniem cen, stosowanych przez hurtownię B. w stosunkach z niepowiązanymi podmiotami za ceny rynkowe przemawiało bowiem to, iż spółka A. była jedynym producentem tabletek od bólu głowy "z krzyżykiem" oraz jedynym importerem środków opatrunkowych, a hurtownia B. była wyłącznym odbiorcą tych wyrobów.