Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 27 stycznia 2009 r., sygn. IV SA/Gl 738/08
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia NSA Tadeusz Michalik Sędziowie Sędzia WSA Beata Kalaga - Gajewska Sędzia WSA Małgorzata Walentek (spr.) Protokolant sekretarz sądowy Magdalena Nowacka-Brzeźniak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 stycznia 2009 r. sprawy ze skargi Gminy K. na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Ś. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie statutu gminy 1. uchyla zaskarżone rozstrzygnięcie nadzorcze w części dotyczącej stwierdzenia nieważności § 3 uchwały Rady Miejskiej w K., której to rozstrzygnięcie dotyczy, 2. określa, że zaskarżone rozstrzygnięcie nadzorcze nie może być wykonane w uchylonej części, 3. w pozostałym zakresie skargę oddala.
Uzasadnienie
Rozstrzygnięciem nadzorczym z dnia [...] Nr [...] Wojewoda Ś. stwierdził nieważność uchwały Nr [...] Rady Miejskiej w K. z dnia [...] w sprawie uchwalenia Statutu Miasta K., w częściach określonych w § 3, § 8 ust. 1 w zakresie w jakim zobowiązano przewodniczącego organu wykonawczego jednostki pomocniczej do uczestniczenia w sesjach rady, § 12 w zakresie słów "lub z innych ważnych powodów", § 14, § 59, § 78, § 96. Jako podstawę prawną aktu organ nadzoru wskazał art. 91 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.).
W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ nadzoru podniósł, że stwierdzenie nieważności powyższych przepisów jest konieczne, gdyż:
- § 3 uchwały regulujący kwestie herbu i hejnału gminy jest niezgodny z przepisem art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 21 grudnia 1978 r. o odznakach i mundurach (Dz. U. Nr 31, poz. 130 ze zm.), który stanowi normę kompetencyjną określającą właściwość rady gminy do ustanowienia herbu gminy w drodze odrębnej uchwały. Ponadto, zdaniem organu nadzoru, przedmiotowe upoważnienie do ustanowienia herbu gminy nie mieści się w zakresie wewnętrznego ustroju gminy, o którym mowa w art. 169 ust. 4 Konstytucji RP. Określona w § 3 statutu problematyka winna być więc przedmiotem odrębnej regulacji prawnej, a nie normy statutowej;