Wyrok WSA w Białymstoku z dnia 29 stycznia 2009 r., sygn. II SA/Bk 704/08
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Stanisław Prutis (spr.), Sędziowie sędzia NSA Grażyna Gryglaszewska, asesor WSA Małgorzata Roleder, Protokolant Sylwia Tokajuk, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 29 stycznia 2009 r. sprawy ze skargi L. L., T. Ł. i W. L. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] września 2008 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji ustalającej sposób zagospodarowania i warunków zabudowy terenu 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. stwierdza, że zaskarżona decyzje nie może być wykonana w całości do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku; 3. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. na rzecz skarżących L. L., T. Ł. i W. L. kwotę 1.115,00 (słownie: tysiąc sto piętnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.-
Uzasadnienie
Pismem z dnia 20 września 2004 r., działający w imieniu L. L., W. L. i T. Ł. pełnomocnik, złożył wniosek o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu na budowę budynku gospodarczego podpiwniczonego z poddaszem użytkowym, niezbędnego do zapewnienia prawidłowej gospodarki rybackiej na stawach rybnych. Jako lokalizację inwestycji wskazano działkę o nr [...], obręb K., gmina W.
Wójt Gminy W. decyzją nr [...] z dnia [...] grudnia 2004 r. ustalił zgodnie z wnioskiem inwestorów sposób zagospodarowania i warunki zabudowy terenu w/w działki dla inwestycji obejmującej opisany wyżej budynek gospodarczy.
Decyzją z dnia [...] lipca 2006 r. nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w S. stwierdziło nieważność powyższej decyzji. Wskazano, że decyzja wydana została z rażącym naruszeniem art. 54 pkt 1 i pkt 2 lit. a ustawy planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym w związku z § 2 pkt 1 i § 2 pkt 3, § 2 pkt 4 lit. b rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie oznaczeń i nazewnictwa stosowanych w decyzji o ustalenie lokalizacji inwestycji celu publicznego oraz decyzji o warunkach zabudowy (Dz. U. nr 164, poz. 1589), art. 53 ust. 3 w związku z art. 64 ust. 1 ustawy, § 3 ust. 2, § 9 ust. 2 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie sposobu ustalania wymagań dotyczących nowej zabudowy i zagospodarowania terenu w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (Dz. U. nr 164, poz. 1588) oraz art. 7, art. 77 § 1 i art. 80 Kpa. Naruszenie powyższych przepisów polegało, zdaniem organu, na tym że Wójt Gminy W. nie przeprowadził analizy warunków i zasad zagospodarowania terenu oraz jego zabudowy a także stanu faktycznego i prawnego terenu na którym przewidywana jest realizacja inwestycji i w konsekwencji wydana decyzja nie zawierała wyników tej analizy w postaci załączników zawierających część tekstową i graficzną - art. 53 ust. 3 ustawy w zw. z § 3 ust. 2 i § 9 ust. 2 rozporządzenia w sprawie ustalenia wymagań dotyczących nowej zabudowy (...). SKO podkreśliło, iż analizę przeprowadza się w każdym przypadku, dotyczy ona bowiem spełnienia wszystkich warunków określonych w art. 61 ust. 1-5 ustawy, a nie tylko warunku, o którym mowa w art. 61 ust. 1 ustawy. Organ administracji nie może zatem odstąpić od przeprowadzenia analizy w sytuacji, gdy zachodzi przypadek określony w art. 61 ust. 4. Kwestia, czy w rozpatrzonej sprawie zachodzi taki przypadek również nie została w sposób dostateczny wyjaśniona, zwłaszcza że w treści wniosku nie wskazano, iż planowany obiekt ma być obiektem zabudowy zagrodowej i z akt sprawy nie wynika, jaka była w dacie orzekania średnia wielkość gospodarstwa rolnego w gminie. Nadto w toku prowadzonego postępowania, w ocenie organu, nie ustalono, jaki jest rodzaj zamierzenia inwestycyjnego objętego wnioskiem i w rezultacie ustalenie dotyczące rodzaju zabudowy nie zostało zapisane w decyzji w sposób odpowiadający wymaganiom § 2 pkt 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie oznaczeń i nazewnictwa stosowanych w decyzji (...) o warunkach zabudowy. Wskazane we wniosku funkcje (przeznaczenie pomieszczeń) w budynku nie dawały w świetle § 3 pkt 8 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowania (Dz. U. nr 75, poz. 690 z poźn. zm.) dostatecznych podstaw do określenia projektowanego zamierzenia jako budynku gospodarczego. SKO zaznaczyło, że w przedmiotowej decyzji nie określono zgodnie z art. 54 pkt 2 lit. a ustawy i § 2 pkt 3 w/w rozporządzenia warunków i wymagań ochrony i kształtowania ładu przestrzennego. Nie określono w ogóle linii zabudowy, wielkości powierzchni zabudowy w stosunku do powierzchni działki, szerokości elewacji frontowej. Nie określono także stosownie do § 2 pkt 4 lit. b rozporządzenia konkretnych warunków i zakazów dotyczących ochrony przyrody wynikających z obowiązującego planu ochrony Suwalskiego Parku Krajobrazowego powołując się w pkt 6 decyzji jedynie ogólnie na zakazy ujęte w rozporządzeniu Wojewody Podlaskiego Nr 25 z dnia 6 listopada 2003 r. w sprawie ustanowienia planu ochrony Suwalskiego Parku Krajobrazowego. SKO wskazało, iż wobec nie dokonania analizy, nie może być pewności, czy wyznaczenie wysokości i geometrii dachu nastąpiło zgodnie z wymaganiami § 7 i § 8 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie ustalenia wymagań dotyczącej nowej zabudowy (...), w tym także zgodnie z planem ochrony Suwalskiego Parku Krajobrazowego.