Wyrok WSA w Warszawie z dnia 2 grudnia 2008 r., sygn. III SA/Wa 2194/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia NSA Krystyna Chustecka (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia WSA Małgorzata Długosz-Szyjko, Asesor WSA Aneta Trochim-Tuchorska, Protokolant Ewa Chojnacka, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 2 grudnia 2008 r. sprawy ze skarg K. sp. z o.o. z siedzibą w W. na decyzje Dyrektora Izby Celnej w W. z dnia [...] czerwca 2008 r. nr: [...], [...], [...] w przedmiocie określenia prawidłowej wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług oddala skargi

Uzasadnienie

Trzema zaskarżonymi decyzjami z [...] czerwca 2008 r. Dyrektor Izby Celnej w W., po rozpatrzeniu odwołań K. Sp. z o.o. ("Skarżącej" w niniejszej sprawie) od decyzji Naczelnika Urzędu Celnego [...] w W. z [...] grudnia 2005 r. określających prawidłową podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług oraz prawidłową kwotę należności podatkowych w stosunku do towarów objętych zgłoszeniami celnymi z [...] stycznia, [...] stycznia oraz [...] czerwca 2000 r. utrzymał w mocy decyzje organu I instancji.

Jak wynika z akt sprawy na podstawie ww. zgłoszeń celnych objęto procedurą dopuszczenia do obrotu na polskim obszarze celnym leków sprowadzonych ze Słowenii.

W wyniku czynności kontrolnych przeprowadzonych w dniach 25.10.2001 r. - 12.11.2001 r. stwierdzono deklarowanie przez Skarżącą w nieprawidłowej wysokości wartości celnej sprowadzonych do Polski f.

W związku z powyższym dwoma decyzjami z [...] stycznia 2003 r. oraz jedną decyzją z [...] maja 2003 r. Naczelnik Urzędu Celnego [...] w W. ustalił wartość celną towarów objętych ww. zgłoszeniami oraz określił wysokość zobowiązania podatkowego.

Dyrektor Izby Celnej, po rozpatrzeniu odwołań wniesionych od powyższych decyzji, dwoma decyzjami z [...] czerwca 2003 r. oraz jedną decyzją z [...] września 2003 r. uchylił decyzję organu I instancji w części dotyczącej określenia wysokości kwoty podatku od towarów i usług orzekając, iż z przyczyn formalnych brak było podstaw do wydania rozstrzygnięcia w tym zakresie, natomiast w pozostałej części utrzymał w ją w mocy.