Wyrok WSA w Krakowie z dnia 16 grudnia 2008 r., sygn. III SA/Kr 933/07

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Tadeusz Wołek Sędziowie WSA Bożenna Blitek (spr.) NSA Grażyna Danielec Protokolant Monika Pilch po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 2 grudnia 2008r. sprawy ze skargi Z. P. na decyzję Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego z dnia [...] nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu pierwszej instancji, II. przyznaje od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie na rzecz radcy prawnego M. B. - Kancelaria Radcy Prawnego K. ul. [...], tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu kwotę 240,00 zł (słownie: dwieście czterdzieści złotych), podwyższoną o stawkę podatku od towarów i usług przewidzianych dla tego rodzaju czynności oraz kwotę 17,00 zł (słownie: siedemnaście złotych).

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 24 września 2007r. nr [...] Wojewódzki Inspektor Sanitarny, działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 Kodeksu postępowania administracyjnego w związku z art. 5 pkt 4a i art. 12 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 14 marca 1985r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (Dz. U. z 2006r. Nr 122, poz. 851 z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 lipca 2002r. w sprawie wykazu chorób zawodowych, szczegółowych zasad postępowania w sprawach zgłaszania podejrzenia, rozpoznawania i stwierdzania chorób zawodowych oraz podmiotów właściwych w tych sprawach (Dz. U. Nr 132, poz. 1115), utrzymał w mocy decyzję Powiatowego Inspektora Sanitarnego z dnia [...] 2007r. Nr [...], znak: [...] o braku podstaw do stwierdzenia u Z. P. choroby zawodowej - choroby układu wzrokowego wywołanej czynnikami fizycznymi, chemicznymi lub biologicznymi - wymienionej w poz. 25 wykazu chorób zawodowych będącego załącznikiem do w/w rozporządzenia. W wyniku przeprowadzonej oceny narażenia zawodowego ustalono, iż Z. P. w latach 1964 - 1993 zatrudniony był w Zakładach "A" S.A. w A. kolejno na stanowiskach pracy: uczeń bielnika, stażysta, podawacz tkanin na postrzygarkę, ostrzarz noży na postrzygarce i pracownik transportu wewnętrznego. Od lutego 1993 roku przebywał na rencie, aktualnie jest na emeryturze. Podczas pracy Z. P. był eksponowany na pył bawełniany o zawartości wolnej krzemionki do 5% w stężeniach poniżej NDS. Analiza wyników z badań środowiskowych z lat 1965-1993 pozwala przyjąć z przeważającym prawdopodobieństwem, iż warunki pracy Z. P. nie stwarzały możliwości powstania u niego choroby zawodowej pod postacią choroby układu wzrokowego wywołanej czynnikami fizycznymi, chemicznymi lub biologicznymi, wymienionej w poz. 25 wykazu stanowiącego załącznik do powołanego wyżej rozporządzenia. Ustalono również, iż w okresie aktywności zawodowej Z. P. nie był narażony na promieniowanie podczerwone, promieniowanie ultrafioletowe i substancje toksyczne. Z. P. był badany w Ośrodku Medycyny Pracy, który dnia [...] 2006r. wydał orzeczenie lekarskie nr [...], znak: [...] o braku podstaw do rozpoznania choroby układu wzrokowego. W uzasadnieniu orzeczenia podano, iż zgodnie z wykazem, do chorób zawodowych układu wzrokowego wywołanych czynnikami fizycznymi i chemicznymi zalicza się: alergiczne zapalenie spojówek, ostre zapalenie spojówek wywołane promieniowaniem nadfioletowym, epidemiczne wirusowe zapalenie spojówek lub rogówki, zwyrodnienie rogówki wywołane czynnikami drażniącymi, zaćma wywołana działaniem promieniowania podczerwonego lub nadfioletowego długofalowego, centralne zmiany zwyrodnieniowe siatkówki i naczyniówki wywołane krótkofalowym promieniowaniem podczerwonym lub promieniowaniem widzialnym z obszaru widma niebieskiego. W badaniu okulistycznym u Z. P. stwierdzono natomiast zez zbieżny oka lewego, niedowidzenie oka lewego, nieskorygowaną wadę wzroku - nadwzroczność, w rogówce obu oczu liczne przymglenia po ciałach obcych, w dnie oka obustronnie duże zmiany miażdżycowe naczyń tętniczych siatkówki, w soczewkach oczu nie stwierdzono zmian chorobowych. Wymienione zmiany okulistyczne nie są wymienione w wykazie chorób zawodowych i nie pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z warunkami pracy, co w konsekwencji powoduje stwierdzenie braku podstaw do rozpoznania choroby zawodowej. W trybie odwoławczym Z. P. został skierowany na ponowne badania do Instytutu Medycyny Pracy i Zdrowia Środowiskowego. Tenże Instytut na podstawie analizy całości dokumentacji lekarskiej oraz wykonanych badań okulistycznych wydał w dniu [..] 2007r. orzeczenie lekarskie nr [...] o braku podstaw do rozpoznania choroby zawodowej układu wzrokowego wywołanej czynnikami fizycznymi, chemicznymi lub biologicznymi. W uzasadnieniu orzeczenia podano, iż u badanego rozpoznano: zez zbieżny i niedowidztwo oka lewego (istniejące od młodości), wadę refrakcji - nadwzroczność i starczowzroczność, wymagające korekcji okularowej, przewlekły nieżyt spojówkowy o charakterze "nieżytu suchego", plamy tkanki rogówkowej w oku prawym w częściach obwodowych, a w oku lewym również w części centralnej, początkowe zmiany zaćmowe typu starczego. Powyższe zmiany nie figurują w obowiązującym wykazie chorób zawodowych i nie pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z warunkami pracy zawodowej pacjenta zakończonej w 1993 roku. Brak jest zatem merytorycznych podstaw do rozpoznania u badanego choroby zawodowej układu wzrokowego. Na podstawie powyższych orzeczeń lekarskich oraz oceny narażenia zawodowego Powiatowy Inspektor Sanitarny wydał decyzję Nr [...] z dnia [...] 2007r., znak: [...] o braku podstaw do stwierdzenia cytowanej na wstępie choroby zawodowej, od której Z. P. wniósł odwołanie. Wojewódzki Inspektor Sanitarny po zapoznaniu się z całością dokumentacji w sprawie uznał, iż wydana decyzja I instancji jest merytorycznie uzasadniona. W sprawie orzekały dwie jednostki I i II stopnia właściwe do rozpoznawania chorób zawodowych tj. Ośrodek Medycyny Pracy oraz Instytut Medycyny Pracy i Zdrowia Środowiskowego - placówka naukowo-badawcza resortu zdrowia i opieki społecznej rozstrzygająca w sprawach spornych i wątpliwych, której orzeczenia są merytorycznie ostateczne. Zdaniem organu II instancji odwołanie Z. P. nie wniosło nowych, faktów, które mogłyby mieć wpływ na sposób rozstrzygnięcia sprawy. Odnosząc się jednak do zarzutów w nim podnoszonych Wojewódzki Inspektor Sanitarny wyjaśnił, iż w gestii organów Inspekcji Sanitarnej jest tylko ocena orzeczeń lekarskich jako materiału dowodowego w sprawie, natomiast brak jest uprawnień do podważania ustalonych przez lekarzy rozpoznań klinicznych. Tryb postępowania w sprawach stwierdzania chorób zawodowych, zgodnie z § 7 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 lipca 2002r. w sprawie wykazu chorób zawodowych, szczegółowych zasad postępowania w sprawach zgłaszania podejrzenia, rozpoznania i stwierdzenia chorób zawodowych oraz podmiotów właściwych w tych sprawach (Dz. U. Nr 132, poz. 1115), przewiduje możliwość złożenia przez pracownika wniosku o przeprowadzenie ponownego badania przez jednostkę orzeczniczą II szczebla diagnostycznego. Ten tryb postępowania został wyczerpany w przypadku Z. P., ponieważ złożył on we właściwym terminie taki wniosek. Jednostka orzecznicza II stopnia, po serii przeprowadzonych badań wydała orzeczenie lekarskie z dnia [...] 2007r. o braku podstaw do rozpoznania cytowanej we wstępie choroby zawodowej. Organ II instancji nadmienił, że obie jednostki orzecznicze orzekające w przedmiotowej sprawie, wydały zgodne ze sobą orzeczenia lekarskie o braku podstaw do rozpoznania u Z. P. choroby zawodowej, uzasadniając je w sposób wyczerpujący i jednoznaczny. Wobec powyższego, Wojewódzki Inspektor Sanitarny nie znalazł podstaw do zmiany decyzji organu I instancji.