Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 10 grudnia 2008 r., sygn. II SA/Gd 478/08
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Stanisław Nowakowski (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Wanda Antończyk Sędzia WSA Jolanta Górska Protokolant Starszy sekretarz sądowy Agnieszka Rupińska po rozpoznaniu w dniu 10 grudnia 2008r. na rozprawie sprawy ze skargi M.R. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 26 kwietnia 2006 r. nr [...] w przedmiocie warunków zabudowy uchyla zaskarżoną decyzję oraz decyzję Prezydenta Miasta z dnia 1 sierpnia 2005r. [...] i zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz skarżącej M.R. kwotę 500 ( pięćset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Uzasadnienie
M. R. wnioskiem z dnia 24 czerwca 2004 r. wystąpiła o ustalenie warunków zabudowy należącej do niej działki oznaczonej nr [[...]], położonej w G. przy ul. P., dla inwestycji obejmującej nadbudowę budynku mieszkalno-usługowego o jedną kondygnację.
Po rozpoznaniu tego wniosku Prezydent Miasta decyzją z dnia 1 sierpnia 2005 r., odmówił ustalenia warunków zabudowy. Uzasadniając tę decyzję organ stwierdził, że zgodnie z art. 61 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym wydanie decyzji o warunkach zabudowy terenu możliwe jest jedynie w przypadku łącznego spełnienia warunków wskazanych w tym przepisie. Z analizy funkcji oraz cech zabudowy i zagospodarowania przeprowadzonej na obszarze wyznaczonym zgodnie z przepisami rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie sposobu ustalania wymagań dotyczących nowej zabudowy i zagospodarowania terenu w przypadku braku planu miejscowego wynika, że planowana przez wnioskodawczynię inwestycja nie spełnia warunku wskazanego przepisem art. 61 ust. 1 pkt 1 wymienionej wyżej ustawy. W analizowanym obszarze żadna z sąsiednich działek nie jest zabudowana w sposób pozwalający na określenie wymagań dotyczących nowej zabudowy, w szczególności w zakresie kontynuacji cech i wskaźników kształtowania zabudowy. Zgodnie ze wskazanym rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003 r. wysokość górnej krawędzi elewacji frontowej wyznacza się dla nowej zabudowy jako przedłużenie tych krawędzi odpowiednio do istniejącej zabudowy na działkach sąsiednich. W obszarze analizowanym budynki wiążące dla ustaleń decyzji o warunkach zabudowy posiadają jedną lub dwie kondygnacje, a budynek przewidziany do rozbudowy już obecnie ma dwie kondygnacje. W tej sytuacji organ I instancji uznał, że nadbudowa trzeciej kondygnacji nie jest możliwa.