Wyrok WSA w Białymstoku z dnia 9 grudnia 2008 r., sygn. II SA/Bk 434/08

Osoba studiująca i przebywająca poza miejscem stałego zamieszkania może być zaliczona do osób stale zamieszkujących i gospodarujących wspólnie z wnioskodawcą ubiegającym się o przyznanie dodatku mieszkaniowego. Statusu tego nie traci poprzez fakt zawarcia związku małżeńskiego, o ile małżonek jest niepracującym studentem.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Grażyna Gryglaszewska (spr.), Sędziowie asesor WSA Małgorzata Roleder,, sędzia NSA Anna Sobolewska-Nazarczyk, Protokolant Marta Anna Lawda, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 09 grudnia 2008 r. sprawy ze skargi M. T. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] czerwca 2008 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania dodatku mieszkaniowego 1. uchyla zaskarżoną decyzję, 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana w całości do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku, 3. przyznaje adwokatowi T. M. od Skarbu Państwa (kasa Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku) kwotę 292,80 (dwieście dziewięćdziesiąt dwa złote osiemdziesiąt groszy) tytułem wynagrodzenia za zastępstwo prawne skarżącej wykonane na zasadzie prawa pomocy.-

Uzasadnienie

M. T. w dniu 10 marca 2008 r. zwróciła się z wnioskiem o przyznanie dodatku mieszkaniowego. We wniosku podała, że jest właścicielką lokalu mieszkalnego o powierzchni 45,58 m2, za który ponosi miesięczne wydatki w kwocie 332,83 zł. W deklaracji o wysokości dochodów oświadczyła, że jej gospodarstwo domowe składa się z dwóch osób, a mianowicie wnioskodawczyni i jej syna E., a w okresie od 1 grudnia 2007r. do 29 lutego 2008r. gospodarstwo osiągnęło dochód w kwocie 2110,13 zł.

Dyrektor Zarządu Budynków Mieszkalnych w S., działający z upoważnienia Prezydenta Miasta S., decyzją z dnia [...] kwietnia 2008r. nr [...], odmówił przyznania M. T. dodatku mieszkaniowego wskazując, że wnioskodawczyni nie spełnienia wymogów powierzchniowych do otrzymania dodatku mieszkaniowego określonych w art. 5 ust.1 pkt 1 i ust.5 pkt 1 ustawy o dodatkach mieszkaniowych. W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ wyjaśnił, że w świetle przepisów ustawy z dnia 21 czerwca 2001r. o dodatkach mieszkaniowych i wydanego na jej podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 grudnia 2001r. w sprawie dodatków mieszkaniowych dodatek przysługuje: osobom zamieszkującym w lokalach znajdujących się w budynkach stanowiących ich własność i właścicielom samodzielnych lokali mieszkalnych, jeżeli średni miesięczny dochód na jednego członka gospodarstwa domowego w okresie 3 miesięcy poprzedzających datę złożenia wniosku nie przekracza 175 % najniższej emerytury w gospodarstwie jednoosobowym, obowiązującej w dniu złożenia wniosku, gdy powierzchnia użytkowa lokalu mieszkalnego nie przekracza normatywnej powierzchni o więcej niż 30 % albo 50 %, pod warunkiem, że udział powierzchni pokoi i kuchni w powierzchni użytkowej lokalu nie przekracza 60 %. Analizując złożony wniosek w kontekście opisanych warunków, organ stwierdził, że wnioskodawczyni nie spełnia wszystkich z ww. kryteriów, albowiem jej gospodarstwa domowego nie można uznać za gospodarstwo dwuosobowe skoro syn wnioskodawczyni E. T. na dzień złożenia wniosku prowadził odrębne gospodarstwo domowe zamieszkując i gospodarując razem z żoną i córką w domu studenckim. W związku ze stworzeniem własnego gospodarstwa domowego E. T. korzysta ze stypendium mieszkaniowego z tytułu zamieszkiwania w domu studenckim niepracującej małżonki i dziecka studenta w wysokości 240 zł. W tych okolicznościach uznano, że skoro student tworzy oddzielne gospodarstwo domowe, zamieszkując i gospodarując razem swoją żoną i dzieckiem w domu studenckim, nie może on być uznany za członka gospodarstwa domowego wnioskodawcy w rozumieniu art. 4 ustawy o dodatkach mieszkaniowych. W konsekwencji organ stwierdził, że co prawda wnioskodawczyni posiada tytuł prawny do lokalu i spełnia kryterium dochodowe, jednakże powierzchnia użytkowa jej lokalu przekracza powierzchnię normatywną określoną w art. 5 ust.1 pkt 1 ustawy o więcej niż 30 %, co uniemożliwia przyznanie dodatku mieszkaniowego.